1. Algemeen. De titel van het boek dat ik gelezen heb is “De Kroongetuige”. Het is geschreven door Maarten ’t Hart. Het boek is uitgegeven in Amsterdam door de Arbeiderspers. Het boek heeft 212 bladzijden. De eerste druk van de roman “De Kroongetuige” is gepubliceerd in 1983. 2. Genre De kroongetuige is niet alleen een detectiveroman. Van groot belang is ook het huwelijk van Leonie en Thomas en de problemen die ze hebben. Daarom is dit boek ook een huwelijksroman. 3. Samenvatting Thomas Kuyper een wetenschappelijk onderzoeker die proeven doet met ratten en andere dieren, is getrouwd met Leonie die onvruchtbaar is. Tijdens een week waarin Leonie bij haar moeder is om daar een gynaecoloog te consulteren die zeer goed bekend staat begint Thomas een 'verhouding' met Jenny Fortuyn een meisje dat werkt in de bibliotheek. Jenny heeft iets wat mannen

enorm aantrekt, ze krijgt niet alleen Thomas zover om iets met haar te beginnen, maar ook Lambert een politieman. Tijdens die week gaat Thomas meerdere keren met Jenny uit eten. Op hun laatste avondje uit houden ze een kroegentocht die eindigt in een ruzie. Na deze avond wordt Jenny vermist en wordt de politie ingeschakeld. Voor inspecteurs Lambert en Meuldijk is het niet moeilijk om er achter te komen dat Thomas niet alleen de laatste is die waarschijnlijk Jenny in levenden lijve gezien heeft, maar ook nog eens ruzie had met haar. In verband hiermee wordt Thomas meerdere keren ondervraagd door de beide inspecteurs. Thomas komt in het politie onderzoek naar voren als de hoofdverdachte van de moord op Jenny Fortuyn. De inspecteurs ontwikkelen zelfs een mooie theorie die een verklaring kan geven voor het feit dat men geen lijk kan vinden. Lambert denkt dat Thomas Jenny gevoerd heeft aan de ratten bij wie hij onderzoek doet naar kaanibaliteit door uithongering in het laboratorium waar hij werkt. Op basis van deze Theorie en belastende verklaringen van onder andere 'meneer sommig mens' In het tweede hoofdstuk mogen Leonie en Thomas alleen maar communiceren via brieven, vandaar ook de titel 'een korte briefwisseling'. Thomas die inmiddels in de gevangenis zit biecht in deze brieven aan Leonie op wat er gaande was tussen hem en Jenny. Hij vertelt haar dat hij onder andere gevallen is voor het feit dat zij al twee keer een abortus had laten plegen en ook wel een beetje voor haar uiterlijk welke hij altijd door de ramen zag als hij weer eens naar de bibliotheek moest. Hij vertelt alles aan Leonie, ook over het feit dat hij een keer meegeweest is naar de zolder boven de bibliotheek waar Jenny een kamer had. Waar hij Robert ontmoet had, een advocaat die net als Thomas getrouwd was. In de loop van het verhaal ontwikkeld zich een theorie waarin gedacht wordt dat Jenny en Robert samen ervandoor zijn gegaan. In hoofdstuk drie gaat Leonie op onderzoek uit, zij schrijft haar bevindingen op in een dagboek, wat weer refereert aan de titel van dit hoofdstuk ('Het dagboek van Leonie'). Tijdens haar onderzoek bezoekt Leonie alle plaatsen waar Thomas en Jenny samen ook geweest zijn tijdens hun 'kortstondige relatie'. Zij doet dit met de overtuiging dat haar man onschuldig is en zij diens onschuld wil bewijzen. Door haar onderzoek belandt zij in allerlei cafés en ook in het vrouwenhuis, waar zij in contact komt met Arianne, de buurvrouw van Jenny. Via Arianne komt zij zeer veel interessante achtergrond informatie over Jenny te weten, zoals een bevestiging van het feit dat Jenny al meerdere abortussen heeft gehad en dat zij de beschrijving 'loeder' meer dan verwacht verdient, ze hoefde er eigenlijk geen moeite voor te doen om personen ongeacht sekse aan de haak te slaan. Uiteindelijk bleek Robert toch diegene te zijn waar Jenny het meeste voor voelde, van Thomas maakte ze in feite alleen maar misbruik. Ze probeerde, met succes, via hem bij de drugs te komen die opgeslagen was in het laboratorium en ook liet ze hem, althans deed ze een poging tot, opdraaien voor de 'moord' op haar terwijl zij samen met Robert de vrouw van Robert vermoord had. Ook bezoekt ze 'meneer sommig mens' die beweert dat hij die bewuste avond Thomas en Jenny het laboratorium binnen had zien gaan en uren later Thomas alleen het pand weer had zien verlaten, wat dus achteraf Robert geweest bleek te zijn. Zij ontdekt ook dat inspecteur Lambert en Jenny vroeger iets gehad moeten hebben, aanwijzingen hiervoor vindt zij in het kamertje van Jenny, wanneer zij die onderzoekt. Zij krijgt van inspecteur Lambert te horen dat er kleren zijn van één van de wc's. Dit doet haar denken aan een verhaal dat Thomas ooit eens heeft verteld over zijn studietijd, het bewuste verhaal van het filmpje 'Moord in het museum', wat hij met zijn studiegenoten gemaakt had. Aan de hand daarvan gaat ze op onderzoek uit in het museum en doet daar een wel heel lugubere ontdekking, ze vindt daar in één van de potten met alcohol iets wat volgens haar het lichaam is van een vrouw. Deze vondst brengt haar zo in de war, dat ze gaat twijfelen aan de onschuld van haar man. In het vierde hoofdstuk behandelt de schrijver het proces, dit proces draait niet alleen om de 'moord' op Jenny, er wordt ook nog bekeken of Thomas schuldig al dan niet medeplichtig is aan de diefstal van drugs uit het laboratorium, hij was namelijk één van de twee personen die een sleutel had die toegang verschafte tot de drugs. Hij wordt vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Onder andere omdat de advocaat van Thomas, mr. Pieterse, de getuigenis van "De Kroongetuige", 'meneer sommig mens', volledig van de tafel veegt. Deze man beweerde namelijk dat hij Thomas die nacht allen had zien wegrijden, het regende en het had dus iedereen kunnen zijn die wegreed, behalve Thomas, want die heeft geen rijbewijs. Ook krijgt Thomas bijval van de hoogleraar farmacologie, die de ratten theorie van de politie tegenspreekt en beweert dat het onmogelijk is dat uitgehongerde ratten een lichaam in één nacht kunnen opeten zonder restanten achter te laten. Deze hoogleraar is tevens de baas van Thomas en ook degene die aangifte had gedaan van de diefstal van de drugs. In hoofdstuk vijf leest men het slot van het verhaal. In dit hoofdstuk leest men onder andere dat Thomas voor kerstmis weer thuis is. Ook vertelt Leonie pas aan Thomas wanneer hij weer terug is wat zij heeft ontdekt in het museum. Hij gelooft haar eerst niet en ze gaan kijken haar bevindingen blijken juist te zijn. Op dat moment komt Lambert binnen, die er noch steeds van overtuigd is dat Thomas op de één of andere manier betrokken is geweest bij de verdwijning van zowel Jenny als de drugs. Samen komen zij tot de conclusie dat deze persoon in de pot met alcohol Jenny niet is. Om deze persoon te identificeren halen ze de oude buurvrouw van Robert erbij. Zij was er van overtuigd dat het de vrouw van Robert was. Leonie blijkt onvruchtbaar te zijn, maar er is nog hoop. Thomas laat haar een stukje uit de krant lezen dat gaat over de eerste geslaagde geboorte van een reageerbuisbaby. 4.Titel Niet het gehele boek beantwoordt aan de titel. Een gedeelte vcan het boek wel nl. Het gedeelte waarin de kroongetuige, de man die tegenover het laboratorium woont, waar Thomas werkt, voorkomt. Deze kroongetuige had, in de nacht dat Jenny verdween, twee mensen het gebouw in zien gaan en één man eruit zien komen die in een auto stapte. De man had dat gehoord. Deze man is “De Kroongetuige”. Alleen hij kan bewijzen of het Thomas was of niet. De man heet meneer “Sommig Mens”. 6. Thema en Motieven Het thema is eigenlijk dat het huwelijk behoorlijk verstoord kan worden door de onvruchtbaarheid van één der beide partners en het door die onvruchtbaarheid uitblijven van kinderen en het geluk wat kinderen met zich mee kunnen brengen. Vooral als je beiden kinderen wilt. Een ander thema zou kunnen zijn de mysterieuze verdwijning van een jonge vrouw en het zoeken naar de feiten die deze verdwijning zouden kunnen verklaren, dat maakt dit boek tot een detectiveroman en een huwelijksroman in één. 7. Personages Hoofdpersonen: Thomas en Leonie Kuyper, Jenny Fortuyn, Inspecteur Jozef Lambert
Bijpersonen: Inspecteur Krijn Meuldijk, Alex, 'meneer sommig mens', de baas van Thomas De Hoogleraar farmacologie, Robert en zijn vrouw. Thomas
Thomas is een beetje een stuntelige, onhandige man. Ik zou hem haast intellectueel noemen, door zijn beroep en zijn manier van spreken en nadenken over de dingen, hij filosofeert veel over het leven en de problemen van alle dag. Hij spreekt op universitair niveau en haalt graag citaten van Nietzsche aan. In tegenstelling tot zijn vrouw schijnt hij er weinig ophef over te maken dat hun huwelijk waarschijnlijk kinderloos zal blijven. Leonie
Leonie is een zeer intelligente vrouw, doortrapt wanneer dat nodig is en zeer doortastend. Ze weet bepaald niet van opgeven, ze bijt zich helemaal vast in het bewijzen van de onschuld van haar man. Ook zij is intellectueel en praat en denkt evenals haar man op universitair niveau. Zij is een knappe, slanke vrouw met lang bruin haar, maar helaas is zij onvruchtbaar wat haar veel verdriet doet, ze voelt zich schuldig en is bang dat haar onvruchtbaarheid een wig slaat tussen haar en Thomas. Jenny

Jenny is een enorm knap meisje met blond haar en een mooi figuurtje. Zij is rond de twintig en heeft veel aantrekkingskracht op mannen, maar ook op vrouwen. Jenny is wat ik zou noemen een 'feestbeest'. Zij is niet al te hoog geschoold en heeft weinig interesse voor cultuur, literatuur. Kortom ze is geen intellectueel wat Leonie en Thomas wel zijn. Ze is doortrapt en windt mensen zo om haar vingers met haar 'trucjes'. Zij is iemand die zich weinig aantrekt van normen en waarden, dat kan men afleiden uit het feit dat ze niet monogaam is, ze heeft seks met degene die haar bijvoorbeeld wat coke te bieden heeft en daar seks voor terug wil, alcohol en drugs gebruikt ze ook in grote mate. Lambert
Inspecteur Jozef Lambert is degene die zeer persoonlijk betrokken is bij de zaak omtrent de verdwijning van Jenny, omdat hij vroeger zelf iets met Jenny gehad heeft. Hij wordt omschreven als iemand die zich net als Leonie vastbijt in het onderzoek, alleen is hij ervan overtuigd dat Thomas er hoe dan ook op de één of andere manier bij betrokken is. 8. Spanning In het verhaal zit spanning, want het is een misdaadroman. Je kunt genoeg voorbeelden noemen, maar de spanning is eigenlijk al verdwenen vanaf bladzijde 185, maar tein baldzijden verder is er helemaal niets meer te puzzelen voor de lezer, terwijl de geschiedenis nog een kleine 20 bladzijden doorgaat. De uitvoerige reconstructie van de misdaad die daarin plaatsvindt, lijkt alleen bedoeld om Lmabert te overtuigen, maar de lezer weet dan al genoeg. 9. Bedoelingen Volgens mij heeft de schrijver geen bepaalde bedoeling. Hij wil de lezer alleen amuseren door een spannend verhaal te vertellen. 10. Bouw/geleidingen Het boek is verdeeld in 5 hoofdstukken. Het boek heeft een open eind. 11. Ruimte en tijd Het verhaal speelt zich af in Leiden, deels in het laboratorium, deels in de gevangenis, deels in de bibliotheek en in het huis van Thomas en Leonie, er spelen zich ook gedeeltes af in een kroeg, op het politiebureau en ook een aanzienlijk gedeelte in de rechtbank. De gebeurtenissen spelen zich af van Augustus tot begin December, bij elkaar strekt het verhaal zich dus uit over ongeveer 4,5 maanden. 12. Toon en sfeer Het boek is geschreven in een realistische toon en sfeer.
13. Perspectief In het eerste hoofdstuk ziet men het verhaal door de ogen van Thomas, en is hij dus de ik-figuur. Kijkt men naar het tweede hoofdstuk dan komt men tot de ontdekking dat zowel Thomas als Leonie in hun brieven aan elkaar de ik-figuur zijn. Vanaf het derde tot en met het vijfde en tevens laatste hoofdstuk ziet men het verhaal door de ogen van Leonie. De schrijver probeert volgens mij op die manier duidelijk te maken hoe Leonie en Thomas tegen deze gebeurtenissen aankijken en wat hun gevoelens daarbij zijn, het verhaal laat de emoties van deze twee personen duidelijk naar voren komen. 15. Fantasie en realiteit Het verhaal is realistisch. Het is absoluut geen fantasie-verhaal. 16. Mening Ik vond het een leuk boek, want het taalgebruik is niet moeilijk waardoor het verhaal makkelijk te lezen is. De schrijver gebruikt een directe stijl die ook vlot leesbaar is. De dialogen die in het verhaal voorkomen zijn ook goed leesbaar, het loopt allemaal lekker vloeiend (spreektaal). Er komen (vrijwel) geen moeilijke woorden voor. Als deze voorkomen worden ze uitgelegd in het verhaal. De zinnen zijn ook niet echt lang, wat het lezen vergemakkelijkt. Het is zeker een aanrader, vooral ook omdat het een spannend boek is. Alleen soms was het iets te ongeloofwaardig, bijvoorbeeld het gedeelte met het lijk tussen de zeekoeien. Al met al was het een best leuk boek om te lezen. Einde.