Schrijver & titel: J.D.Salinger, The Catcher in the Rye
Uitgever:Wolters-Noordhoff, Groningen
Jaar:1992 Eerste druk:1945
Aantal pagina’s:273
Aantal hoofdstukken:26 Voorwerk Ik heb dit boek gekozen, omdat het me een erg mooi boek leek. Ik had van tevoren ook al enkele reacties gehoord van vrienden en familieleden, dus leek het me een goed keuze. Samenvatting Het verhaal gaat over een jongen, Holden, die van school, Pencey, een priveschool, is gezet. Dit is zijn viede keer als dat hij van een school wordt afgetrapt. Hij wil eerst nog even afscheid nemen van zijn geschiedenis leraar, Mr. Spencer. Hij gaat naar zijn huis en wordt daar vriendelijk ontvangen. Mr. Spencer is ziek en loopt daarom rond in zijn badjas. Dit irriteert Holden een beetje en daarom gaat hij ook zo vroeg weg. Holden liegt vaak; nu ook( hij verzint een reden om weg te kunnen komen) In zijn kamer aangekomen staat Ackley onder de douche. De kamer is zo ingedeeld: Twee kamers en daartussen een douche. Ackley is van de andere kamer. Deze jongen wordt veel buitengesloten. Holden behandelt hem met veel respect. Ackley komt Holdens kamer in wat hem irriteert. Wanneer Holdens kamergenoot, Stradlater, binnenkomt, is Ackley weg. Stradlater is zo een persoon die vanwege zijn mooie lichaam zichzelf heel wat vindt. Hij heeft Holdens trui nodig voor een date met Jane Gallagher. Holden kent haar. Hij heeft vaak met haar gespeeld. Hij geeft zijn trui mee. Stradlater vraagt of Holden een opstel voor hem wil schrijven. Het moet over een ruimte gaan. Holden schrijft over de honkbalhandschoen van zijn overleden broertje, Allie. Hij heeft nog een broer, D.B., een textschrijver in Hollywood, en een zusje Phoebe waar hij dol op is. Na Stradlaters date raken de twee jongens in gevecht. Het is een opsomming van gebeurtenissen maar de reden is dat Holden het opstel verscheurde omdat Stradlater er niet mee eens was.Met een beblood hoofd gaat Holden naar Ackley, zijn roommate is er niet, slapen. Daar beslist hij dat hij nu al naar huis gaat, New York. Hij pakt zijn spullen en loopt naar de trein. Daar komt hij de moeder tegen van een jongen op Pencey, Mrs Schmidt, die hij helemaal voor de gek houdt. Toen hij aankwam wilde hij iemand bellen; het was heel vroeg in de ochtend, 4:00 a.m.. Hij wilde Sally Hayes opbellen, maar was band dat haar moeder opnam. Hij zou bij Sally kerst vieren; het was een soort vriendin van hem. Hij ging niet naar huis omdat hij niet wilde vertellen dat hij van school af was gezet. Toen hij in het hotel was belde hij een meisje op waarvan hij had gehoord dat ze met iedereen naar bed ging. Die 16-jarige puber had daar wel zin in. Zij schold hem uit omdat hij zo vroeg opbelde en ging niet met hem weg. Hij ging naar de bar die nog open was en wilde drank. Hij was nog steeds minderjarig en mocht daarom geen drank. Naast hem zaten drie meisjes waarmee hij wat danste. Toen deze bar sloot, ging hij naar een andere bar. Daar ontmoette hij een "vriendin" van D.B.. Zij vroeg of hij erbij kwam maar hij loog dat hij weg moest. Terug in het hotel vroed de liftman of hij een hoer op zijn kamer wilde. Voor een keer vrijen, 5 dollar en voor een hele nacht, 15 dollar. Hij nam er een maar wilde alleen maar praten. Ze heette Sunny. Ze ging weg en vroeg hem 10 dollar. Hij gaf haar alleen 5 en zei dat te hebben afgesproken. Later kwam ze terug met de liftman en d.m.v. klappen kregen zij het geld. Toen hij de volgende dag opstond, belde hij Sally voor een afspraak. Ze zouden die dag, zondag, naar een matinee gaan. Daarna ging hij wat eten, raakte aan de praat met 2 nonnen en gaf hen 10 dollar. Hij kocht een plaat voor Phoebe en ging naar de plaats waar ze vaak speelde. Daar was ze niet. Toen hij Sally ontmoette, gingen ze eerst naar de voorstelling en later naar het skatepaleis. Daar kregen zij ruzie en stelde Sally voor dat hij wegging. Op weg naar zijn hotel ging hij nog naar een andere voorstelling waar hij niks aanvond. Hij wilde Phoebe wel even zien dus ging hij naar huis. Daar stil aangekomen ging hij naar haar kamer. Hij hoorde dat zijn ouders nog niet thuis waren en bleef tot ze thuiskwamen. Hij leende wat geld van Phoebe. Hij had zijn koffers op het station in een kluis gelaten. Hij belde voor hij ging, zijn ouders mochten niet weten dat hij er was, naar een oud leraar, Mr Antolini. Daar mocht hij wel slapen. Na wat met hem gesproken te hebben, maakte ze samen zijn bed op. Toen hij 's nachts wakker werk, zag hij dat Mr. Antolini hem over zijn bol streelde. Hij ging snel weg. De volgende dag maakte hij het besluit om in het zuiden een nieuw leven te beginnen. Hij wilde daarvoor Phoebe nog even zien. Hij had met Phoebe afgesproken in haar pauze. Ze kwam met koffer en al en vroeg of ze mee mocht. Holden zei dat dat niet mocht. Phoebe werd kwijt en zei niets meer. Holden lokte Phoebe mee naar een dierentuin en daarna naar het park waar Phoebe geld kreeg om op z’n draaimolen met paarden te zitten. Phoebe vergaf Holden en vroeg of hij nog weg ging. Toen zei Holden ‘ nee ik ga met je mee naar huis’ . In het laatste hoofdstuk vertelt hij nog tegen je dat hij wel door kon gaan met vertellen maar dat dat toch niet interessant genoeg was. En dat hij iedereen tegen wie hij dit verhaal heeft verteld ontzettend mist (zelfs Stradlater en Ackley). Een analyse en interpretatie
Titel: De titel is: The Catcher in the Rye. De letterlijke vertaling hiervan is:De vanger in de rogge. In het boek gaat het op een gegeven moment over wat Holden wel zou willen zijn. Holden is verder erg negatief over de hele wereld en alles wat je je maar kunt bedenken. Holden wil de kinderen die in een roggeveld (voor een afgrond) spelen vangen. Wat hij dus eigenlijk wil, is kinderen helpen met de problemen die ze hebben, die hij zelf ook heeft (gehad). Hij wil kinderen helpen, die zo in de “grote-mensen-wereld” terechtkomen. Hij wil niet dat ze dezelfde fouten maken als hijzelf.
Motto: Ik heb niet echt een motto kunnen vinden, behalve dan dat Holden niks leuk vindt en alles negatief bekijkt. Maar dit is volgens mij niet echt een motto. Genre: Het is een psychische roman. Idee: Het is hoogstwaarschijnlijk een boek, voor de jeugd, om zichzelf beter te leren begrijpen. Je zou het ook kunnen zien als een boek, voor volwassenen, om de (problemen van) jongeren beter te kunnen begrijpen. Thema: -Samenleving. Het gaat vooral over de maatschappij en de wijze hoe Holden hier tegenaan kijkt. Het gaat over de dingen die Holden leuk vindt en vooral over de dingen die hij niet leuk vindt. -Pubertijd Motieven: -Van school aftrappen -Een hekel hebben aan alles om je heen -Seks -Problemen met ouders -Overlijden familielid Opbouw & structuur Het verhaal is opgebouwd in 26 hoofdstukken. De hoofdstukken zijn van gemiddelde lengten, rond de 7-12 bladzijden. In elk hoofdstuk wordt wel iets over voeger verteld, en over iemand in zijn leven die hij heeft ontmoet. Er komen geen flashbacks in voor, alleen wordt er wel verteld over dingen die in zijn verleden zijn gebeurt. Maar ik vind niet dat je dit als flashbacks kunt zien, omdat je niet wordt meegenomen naar het verleden. Er zitten een aantal conversaties in het verhaal, op zich een leuke afwisseling met de rest van het verhaal, als Holden zelf aan het woord is. Perspectief en vertelsituatie: Het verhaal is vanuit een ik-persoon.Dit is Holden, die alles zelf meemaakt dus.
Tijd: Het verhaal vindt plaats tijdens ongeveer vier dagen in het leven van Holden. Het verhaal is over het algemeen chronologisch, zonder flashbacks. Holden verteld wel dingen over voeger, maar het is niet zo dat je het zelf “meemaakt”. Het verhaal eindigt met een gesloten einde en tegelijkertijd ook met een open einde: Je weet wel hoe het verder met hem gaat, maar je weet niet wat er verder gaat gebeuren, dus het is ook een open einde. Ruimte: Het verhaal speelt zich helemaal af in New York. Eerst bevindt Holden zich op Pencey, zijn school. Later bevindt hij zich gewoon in New York. Eigenlijk overal dan; hij is bij z’n ouders thuis, bij een oude leraar thuis, hij gaat naar Broadway met een vriendin, hij verblijft in een hotel, hij is op een gegeven moment op een schaatsbaan. Eigenlijk komt hij op veel plaatsen, wel allemaal in New York dus. Taalgebruik & stijl: Het hele verhaal is geschreven in het Amerikaans. Er worden ook erg veel scheldwoorden gebruikt. Personages: Hoofdpersonage:Holden zelf. Een 16-jarige jongen, met veel problemen in zijn leven. Holden is een Flat- character(Omdat hij in het begin dezelfde meningen had als aan het eind) - Zijn kamergenoot Ward Stratlater - Zijn buurjongen op school Robert Ackley - Zijn vroegere schaak vriendin Jane Callagher - Zijn broer D.B, die Holden nooit ziet omdat hij in Hollywood woont. - Zijn broer Allie die overleden is. - Zijn zusje Phoebe (= zeer stoere naam) - De ouders van Holden. - Sunny een hoertje en Maurice dat is haar pooier. - Sally Hayes een vriendin van Holden - Carl Luce een vriend van Holden - Een vroegere leraar van Holden Mr. Antolini. 1)Onderwerp Het onderwerp van dit boek is de problemen van een 16-jarige jongen. Je merkt dit het hele boek door. Ik vond het een erg mooi onderwerp. Vooral omdat ik wel vaker boeken heb gelezen, dis ook gingen over ‘tiener-problemen’, maar dat waren vaak van die uitzonderlijke digen die dna in iemands leven gebeurde. Dat had ik met dit boek dus niet. Ik vond dat er genoeg dingen aan de orde kwamen, die ook in mijn leven speelde. Zoals liefde, seks, problemen ouders. Ik vond het dus een onderwerp, waar ik me zelf op sommige stukken erg kon inleven in zijn situatie en mezelf ook wel herkende.
2)Gebeurtenissen De gebeurtenissen die er voorkwamen in het boek, waren stuk voor stuk wel geloofwaardig. Bij sommige dingen zet ik wel een vraagteken, zoals vier keer van een school afgetrapt worden.Ik zou dan wel eens gaan nadenken hoe dat dan toch komt. En dan niet pas na de vierde keer! Een aantal van de beschreven gebeurtenissen zou ik zelf dus ook niet in mijn hoofd halen.= 3)De bouw Het boek was erg makkelijk. Het was niet moeilijk te begrijpen. En stonden ook bijna geen moeilijke woorden in. Wel een aantal, maar die niet nodig waren te begrijpen, om het verhaal te kunnen blijven volgen. Ik vond het vooral leuk, dat het leek alsof hij in zich zelf praatte.(ik-persoon) Ik zag af en toe voor me, hoe het eruit zou zien, als het boek verfilmd zou worden. Dat hij dingen zou vertellen, die hij dacht enzovoorts. Dit vond ik een groot pluspunt van het boek. En de gedeelten, dat hij iets over vroeger vertelde, vond ik ook erg leuk. Daar draaide, in mijn ogen, het hele verhaal om. 4)De personages Ik kan me best wel inleven in Holden’s personage. Ik denk dat alles tieners wel eens denken zo als hij. Of doen zoals hij. Ikzelf ook dus wel eens. Ik begrijp heel goed hoe hij zich af en toe gevoeld moet hebben. Ik vind het een mooi personage. Ik denk dat veel mensen, jong én oud, hier wel wat van kunnen leren. 5)Het taalgebruik Het taalgebruik was erg makkelijk. Het was echt een boek dat je zo door kunt lezen. En als je tijd hebt, zou je het in een keer uit kunnen lezen. Er zaten wel woorden in die ik niet begreep, maar niet noodzakelijk waren om te begrijpen. Enkele van deze woorden: - falsetto - qualms
Veel woorden kon ik gewoon wel vertalen, met de context eromheen, maar niet alleen. Ik heb geen enkel woord opgezocht in het woordenboek, omdat ik dit dus echt niet nodig vond. Zinnen waren niet lang en , net als de woorden, goed te begrijpen. Voorbeeld van een normale, makkelijke zin: - Another thing, if you touched one of the paddles or anything while you were passing, one of the guards would say to you “Don’t touch anything, children,” but he always said it in a nice voice, not like a goddamn cop or anything.-