Nachtlopers door Mieke van Hooft

De schrijver Het boek is geschreven door Mieke van Hooft. Ze is geboren op 8 september 1956 te Heusden. Ze woont nu in Wageningen. Ze heeft twee zoons en haar hobby is taarten bakken. Mieke begon al met schrijven toen ze zes was. Toen ze twaalf was begon ze met haar eerste boek, maar de uitgever wilde haar boek niet uitbrengen. Gelukkig zijn daarna wel boeken van haar uitgegeven. Mieke is geen snelschrijver want ze doet er ruim een jaar over om een boek te schrijven. De eerste vijf maanden denkt ze alleen maar en daarna begint ze pas met schrijven. Ze heeft veel beroemde boeken geschreven. Ik noem een paar bekende: Sebastiaan (1985), Sebastiaan rare banaan (1987), De Tasjesdief (1989), Nachtlopers (1991) en Treiterkoppen (1996). Van het boek ‘de Tasjesdief” is zelfs een film gemaakt. Voordat dat ze het boek Nachtlopers ging schrijven ging ze mee met de brandweer want ze wou zo veel mogelijk over branden en pyromanen te weten komen want daar gaat Nachtlopers ook over. Samenvatting
De Hoofdpersonen De hoofdpersonen van dit boek zijn: Gerard, Toon, Ivo en Ubbe. Ik vertel over iedere persoon iets korts. Gerard: Hij woont bij zijn ouders en heeft een oudere broer genaamd Peter van 17 jaar. Hij is zelf 12 jaar. Ivo en Ubbe zijn tweelingbroers. Hun kleine zusje heet Nienke. Hun ouders zijn gescheiden en ze wonen bij hun moeder. Toon: Is een nog al dikke jongen. Hij is 12 jaar maar hij is een kop groter dan de andere jongens. Zijn ouders zijn ook gescheiden en hij woont bij zijn moeder.
De bijpersonen De bijpersonen zijn eigenlijk de ouders van Gerard, Peter, Monica en een oude man genaamd Meneer de Bok. Monica is een meisje uit de klas van de jongens. Ze is brutaal maar ze vinden haar best wel aardig. De jongens vinden De Bok eigenlijk een vervelende oude vent maar later verandert dat. Het verhaal Gerard, Toon, Ivo en Ubbe gaan vaak naar Annie’s snackbar. Ze hebben zelfs hun eigen plaatsje links tegen de muur. Op een gegeven ogenblik gaat Annie naar haar zus in Groningen om daar te gaan logeren. Een paar dagen later is de snackbar volledig afgebrand. De jongens vinden dat heel erg en ze willen proberen om er achter te komen wie dat heeft gedaan. Ze gaan nu regelmatig naar de sigarenzaak van Mulder om daar uit een automaat kauwgomballen te trekken. Maar vaak komt de buurman, genaamd de Bok naar buiten om te mopperen dat ze rustig met de automaat moeten doen. Ze vinden allemaal dat hij niet zo moet ‘zeiken’. Ze hebben een nieuw plek gevonden om daar een beetje te kaarten en moppen te vertellen. Het is een oud wit huis dat al jaren leeg staat. Het lukt uiteindelijk om erin te komen door een ruitje in te slaan. Ze komen nu daar bijna elke avond maar ze doen wel voorzichtig want eigenlijk is het verboden. Het valt hun op dat waar ze ook komen de Bok in de buurt is, ze vinden dat eigenlijk niet leuk en ze willen hem eens flink laten schrikken. Na nieuwjaarsnacht heeft Gerard nog vier rotjes over. Ze lopen alle vier de Bok achterna en ze krijgen van Gerard alle drie een rotje. Ze gooien ze alle vier tegelijk naar de Bok en rennen daarna heel snel weg. Vlak daarna komen twee agenten op hun af en ze vragen of ze nog vuurwerk hebben. Ze zeggen allemaal stellig nee maar ze denken allemaal hetzelfde: de Bok heeft hen aangegeven. Gerard zit voor zijn raam en hij ziet een politieauto aankomen die stopt voor zijn raam en hij denkt: ze zullen toch niet komen voor dat vuurwerk. Zijn moeder doet open en de agenten vragen of ze een paar vragen aan Gerard mogen stellen. Gerard komt beneden en ze vragen of hij wel eens in het witte huis komt. Zijn vader komt net binnen en stuurt de politie meteen weg nadat hij had gehoord wat ze vroegen. Zijn vader gaat zitten en Gerard biecht op dat de jongens met elkaar regelmatig in het witte huis komen. Zijn vader kan dit begrijpen, hij vindt het niet zo erg want hij had vroeger met een paar jongens een boomhut en waar hij regelmatig zat. De vier jongens komen bij elkaar en Gerard vertelt wat er is gebeurd. Ze schreeuwen en zeggen allemaal dat de Bok hen heeft verraden. Ze verdenken hem van het aansteken van de brand in Annie’s snackbar en maken een plan om zijn huis door te spitten of er misschien lucifers of een doek of zo ligt. Ze bedenken een smoes dat ze voor school de straten vegen en dat gaan ze dus ook doen. Monica moet de Bok aan de praat houden. Het is Gerard gelukt om in huis te komen. Monica staat nog steeds met de oude man te praten en Gerard zoekt het huis door, maar hij kan niets verdachts vinden. Even later komt Monica en de oude man binnen en Gerard gaat snel onder een bank liggen. De man had hem bijna gezien maar Monica zegt vlug dat ze weer moet gaan, dus gelukkig loopt dat goed af. Maar het ergste is dat hij helemaal niks heeft gevonden dus zijn ze geen steek verder gekomen. Wie heeft dan de branden gesticht denken ze allemaal. Op een nacht wordt Gerard wakker van sirenes en schreeuwende mensen. Hij stapt snel in zijn schoenen en rent naar buiten. Zijn moeder zegt dat er een brandende lap bij de familie Simons naar binnen is gegooid maar de brandweer is er gelukkig snel bij. Hij merkt dat Peter er niet is. Het is hem de laatste tijd opgevallen dat Peter in de nacht weg is. Hij is toch niet de pyromaan? Hij stapt op zijn fiets en rijdt door alle straten om Peter te kunnen vinden. Maar dat lukt niet en hij rijdt maar weer naar huis. Als hij thuis komt staat zijn moeder te schreeuwen want ze is vreselijk ongerust. Ze waren op zoek naar hem want Peter heeft een ongeluk gehad, hij is van een viaduct gevallen. Ze rijden snel naar het ziekenhuis want daar ligt Peter. Nu weet Gerard het helemaal niet meer. Als ze bij het ziekenhuis aan komen krijgen ze koffie en Gerard cola. De dokter vraagt of ze willen praten met een jongen die bij Peter was tijdens de valpartij. De jongen vertelt dat ze bij een milieuorganisatie zitten en in de nacht etiketten op viaducten plakken, toen ze dat deden is Peter gevallen. Gerard is nu eigenlijk wel een beetje opgelucht want dan kan Peter dus niet de pyromaan zijn. Maar wie is dan de brandstichter? Als ze thuis komen ziet Gerard een man buiten staan, het is de Bok. Hij wil snel naar buiten rennen maar er wordt een brandende lap naar binnen gegooid. Hij schreeuwt en trapt hem snel uit. Daarna rent hij naar buiten en de Bok wijst naar een jongen die het heeft gedaan. Gerard kent hem, het is Arnout van Doorn. Hij kwam regelmatig in Annie’s snackbar. Heeft hij het gedaan? Even later zitten de politieagenten en buren in de huiskamer van Gerard. Arnout is gearresteerd door de politie. De vader vindt het gek dat de brandende lap bij hun door de brievenbus gegooid want hij had een speciaal plankje gemaakt om de brievenbus af te dichten. Maar moeder zegt dat ze was vergeten het plankje neer te zetten toen de brand bij de Simons was. De Bok zegt dat hij de jongen wel vaker had gezien. Waar ook een brand was hij stond er met zijn neus boven op. Hij stond ook boven aan zijn lijstje. De politie lacht omdat de Bok een verdachtenlijstje had gemaakt. Gelukkig is alles goed afgelopen. Mening Ik vind het een leuk boek want het is spannend want je weet niet wie de dader is. Het is een grappig boek want er worden grappige dingen in verteld bijvoorbeeld een mop. Het is vlot verteld en daar hou ik wel van. Ik vind het een makkelijk boek want het wordt simpel verteld en in een groot lettertype. Ik vond het niet droevig want het is een vrij vrolijk boek. Het is een werkelijk verhaal want het zou echt gebeurd kunnen zijn. Ik hou wel van dat soort verhalen die echt gebeurd zijn want ik vind het niet leuk als het helemaal niet kan bijvoorbeeld van die Star Wars boeken.