De ramp door Theo Hoogstraaten

Titel: De Ramp Auteur: Theo Hoogstraaten Uitgever, jaar van verschijnen: Amsterdam:Sjaloom, 1988 Waarom ik dit boek uitgekozen heb: Ooit heb ik een fragment van dit boek gelezen wat me wel aansprak. Verder stond het in de literatuurlijst achter in het boek, daarom wist ik dat ik het hiervoor mocht lezen. Hierom heb ik het boek uitgezocht. Mijn 1e persoonlijke reactie: Ik vond het een spannend verhaal om te lezen, want je weet niet hoe en of ze gered zullen worden van het schip dat is vastgelopen. Verder was het een mooi verhaal, ook dit is een aanrader om te lezen. Samenvatting: Samen met zijn klas gaat Peter een week varen op de Waddenzee. De leraar kan de leerlingen niet de baas en mede hierdoor is de sfeer niet best, want ze helpen elkaar niet als ze in moeilijkheden zitten. Als er een storm op komt zetten raakt hun boot vast op een zandbank, waar ze niet vanaf kunnen komen, want de motor doet het niet. Ze kunnen ook geen hulp oproepen, want de apparatuur is kapot gegaan door waterschade. De dag erna is het rustig en hopen ze dat voorbijgaande schepen hun zien en zo hulp kunnen inschakelen. Maar dan horen ze vreselijk nieuws de storm heeft een kernramp veroorzaakt, waardoor er radioactieve straling is vrijgekomen. De situatie is levensgevaarlijk, voor Peter is de schok echter twee keer zo groot, want zijn vader werkt bij die kerncentrale en hij weet niet of zijn vader die avond dienst had. Hierdoor besluit Peter te vluchten met een roeiboot om erachter te komen of zijn vader nog leeft of niet. Hij komt van de boot af, maar Ester merkt het, die al zwemmend bij het bootje aankomt. Daar aangekomen wil ze terugroeien, maar ze kan niet terug omdat Peter de riemen vergeten heeft. En zo drijven ze met de stroming mee richting kust. Ze gaan dan aan land en komen in Den Oever aan, waar echter niemand is, vanwege de ramp. Omdat ze honger hebben en moe zijn gooien ze een bakkerswinkel in. Na een paar uur komen er plunderaars, Ester en Peter willen niet gehoord worden, maar ze worden verraden door een hond, die ze gevonden hadden, gaat blaffen. Ze krijgen een gevecht, waardoor Peter met een klap tegen de toonbank aankomt. Dan komt de hond in actie en verdedigd hen. De politie, die op het lawaai is afgekomen, brengt Ester en Peter naar het ziekenhuis, omdat zij aan teveel straling zijn blootgesteld. Op de tweede dag in het ziekenhuis krijgen ze bezoek van Rick, de schipper van de boot, die hen vertelt dat iedereen gered is. Een paar uur later komen de ouders van Peter en de moeder van Ester in het ziekenhuis aan en vallen ze in elkaars armen.
Verband tussen fictie en werkelijkheid: Het verhaal is verzonnen en toch lijkt het veel op de werkelijkheid, want het gebeurt gewoon op deze wereld rond deze tijd. Maar dan heb je ook dingen die niet waar zijn (er is geen kernramp geweest in Nederland, wel in Rusland). De karakters van de personen zijn eveneens verzonnen, netzoals hun namen en wat ze mee maken. Het is geen echt gebeurd verhaal. Spanning en open plekken: Fragment 1: ‘Waarom ligt die rotboot nou ook net aan de andere kant van de haven?’ Zuchtend pakte Peter zijn grote, zware koffer weer op en tilde hem enkele tientallen meters verder. Hij was natuurlijk de enige die met zo’n onwijs groot geval liep te zeulen. Eigenlijk wilde hij een weekendtas meenemen omdat daar alles, een spijkerbroek, een warme trui en wat ondergoed, in kon, maar zijn moeder stond erop dat alles wat op het lijstje uit het werkboek werd ingepakt. Op school hielden ze er blijkbaar rekening mee dat de winter eind september in alle hevigheid zou losbarsten. Zijn moeder had in ieder geval, behalve de noodzakelijke dingen, een warme pyjama, een maillot, een grote stapel ondergoed en sokken, drie broeken, drie dikke truien, een muts, een sjaal en zelfs handschoenen ingepakt. Erg handig… vooral als je die rommel bij een temperatuur van zo’n vijfentwintig graden en in de brandende zon van de ene kant van de haven naar de andere kant moest slepen omdat daar toevallig hun schip lag afgemeerd. Vragen: Welke boot? Waarom moet hij naar de boot? Wie zijn die anderen? Fragment 2: De cilindervormige reactortoren rees hoog en ongenaakbaar boven de witte, rechthoekige gebouwen van de kerncentrale uit. Drie jaar geleden graasden er nog koeien op de plaats waar nu de centrale stond en zou de eenzame jager op muskusratten, die op zijn fiets door de nevelige polder reed, vrij uitzicht hebben gehad op de dijk tussen de Wieringermeer en de Waddenzee. Op het gezicht van de man lag de bezorgde uitdrukking van iemand die net een moeilijk karwei heeft geklaard, maar die weet dat de echte problemen nog moeten komen Vragen: Welk karwei heeft hij geklaard? En welke echte problemen moeten nog komen?
Personages: Hoofdpersoon: Peter; Zijn karakter verandert als het boek zich vordert; in het begin is hij laf en afwachtend, maar later toont hij doorzettingsvermogen en lef. Bijfiguren: Ester; de assistent-begeleidster. Ze let scherp op het gedrag van mensen om zich heen, verder is ze intelligent en doorziet wat er gebeurt. Van Dam; de klassenleraar. Hij is laf en heeft een afwachtend karakter en is niet zo zelfverzekerd. Rick; de schipper. Hij is zelfverzekerd en ook hij doorziet snel welk karakter mensen hebben, verder heeft hij een harde hand en tolereert geen brutale streken. Verhoudingen tussen de personages: Peter & Ester: ze hebben veel steun aan elkaar en worden goede vrienden. Peter Van Dam: deze verhouding is niet zo goed, want door deze klassenleraar is de sfeer er in de klas er niet beter op geworden. Peter Rick: ze kunnen wel goed opschieten met elkaar, Rick helpt Peter dan ook een keer als hij wordt gepest. Ester Van Dam: zij mag de leraar niet, omdat hij de kinderen niet helpt, wat zij dat moet doen. Ze vindt hem laf, omdat hij niet in het water sprong toen een van zijn leerlingen bijna verdronk. Ester & Rick: ook zij kan goed opschieten met deze man. Hij is niet laf en de leerlingen gehoorzamen hem.
Rick Van Dam: hij vindt van Dam laf en geen goede leraar, omdat de leerlingen hem niet gehoorzamen. Opbouw: Het verhaal heeft een chronologische vertelvolgorde en de spanningsbogen zijn verdeeld over twee verhaallijnen (1. leerlingen op zeilweek waarvan de boot vastraakt op een zandbank 2. een kernramp) De spanning van de zeilweek is of ze gered worden (en hoe). Bij de kernramp is het spannende of Peter zijn vader nog leeft en of ze dit zelf ook zullen overleven. Tijd: De vertelde tijd in dit verhaal weet je niet helemaal zeker, want er is geen tijdsaanduiding, maar wat je wel weet is dat het ongeveer een week was, want ze gingen op zeilweek. Verder is de verteltijd 122 bladzijdes. Er is een vooruitwijzing op blz. 35, die je in een visioen ziet van Anita. Vertelsituatie: De alwetende vertelsituatie (auctoriale vertelvorm). Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit het gezichtspunt van de hoofdpersoon en enkele keren vanuit het gezichtspunt van een ander persoon. Ook vertelt de schrijver soms wat. Ruimte: Het verhaal speelt zich af op het IJsselmeer en in de plaats Den Oever in Noord-Holland. Als je het dichterbij bekijkt, dan zitten ze op een boot omringt met water. Informatie over de schrijver: Levensverloop: Theo Hoogstraat geboren op 9 juli 1948 in Mijdrecht. Hij volgde de Pedagogische Academie en was een tijdje onderwijzer aan een basisschool. Daarna studeerde hij verder M.O. Nederlands en geschiedenis. Momenteel geeft hij les in Alkmaar in de vakken geschiedenis en maatschappijleer. Sinds kort is hij ook decaan en omdat het werk van leraar veel energie vraagt, schrijft hij alleen in de vakanties. Hij heeft al schoolboeken voor geschiedenis en staatsinrichting gepubliceerd. Hijzelf vindt het belangrijk dat een verhaal spannende gebeurtenissen bevat, met vaart geschreven is en over onderwerpen gaat waarin jongeren van twaalf tot vijftien zichzelf in kunnen herkennen. Met zijn verhalen wil hij geen boodschap overbrengen, want dat vindt hij achterhaald. Wel hoopt hij dat hij de onderwerpen zo uitkiest, dat jongeren er over na gaan denken. Voordat hij gaat schrijven verzamelt hij veel informatie over het onderwerp, waaraan hij ongeveer een half jaar besteedt. Als hij dat gedaan heeft schrijft hij het verhaal in korte tijd op papier (in de zomervakantie). In het najaar schaaft hij de tekst bij en in de kerstvakantie ontstaat het definitieve manuscript. Soort boeken, die hij schrijft: In zijn boeken zijn meestal twee hoofdlijnen verwerkt, waarin de eentje over een vriendschap tussen een jongen en een meisje gaat. De verhalen beïnvloeden elkaar en worden in de loop van het verhaal met elkaar vervlochten, waardoor er een samenhang ontstaat. Daarnaast wordt er een beeld gegeven van het leven van jongeren op school, hun relaties met leeftijdsgenoten en hun ouders. Hoogstraaten enge en lugubere situaties niet uit de weg. Wel probeert hij door het beschrijven van deze situaties te laten zien hoe wreed of onmenselijk dit kan zijn. De gebeurtenissen worden nooit vanuit een persoon bekeken. De verteller kruipt in de huid van verschillende personen, waardoor de lezer een brede kijk op de gebeurtenissen krijgt.
Andere boeken van Theo Hoogstraaten: * Tussen twee vuren * Blind date * De Spiegelvrouw * De liftster * Verraderlijke vrienden * De sprong van de jaguar * Tussen twee vuren: Mijn oorlog op Texel roman