Feitelijke gegevens

• 3e druk, 1934
• 264 pagina's
• Uitgeverij: Nijgh & van Ditmar

Flaptekst

Eerste zin

Het had niet eens een portiek, zo plat was het.

Samenvatting

Deel 1- Het woord
Als Anton naar het HBS gaat wordt hij ontzettend gepest door zijn klasgenoten. Anton probeert een vlucht in zijn schoolwerk te vinden. Hele dagen is hij met zijn schoolwerk bezig in de hoop dat hij het gepest vergeet. Dankzij het vele leren haalt hij ontzettend hoge cijfers. Door de hoge cijfers die hij haalt, krijgen zijn klasgenoten nog meer afkeer naar hem toe. Anton voelt zich helemaal alleen, zeker als zijn vriend Jan Bredevoort ook nog eens verliefd wordt op het meisje dat Anton eigenlijk leuk vond.

De moeder van Anton is erg bezorgd om hem. Uit bezorgdheid schrijft ze naar de moeder van één van de pesters een brief waarin ze het pesten bespreekt. Als de pester dit briefje onder ogen krijgt is het helemaal klaar voor Anton: hij wordt nog meer gepest. Hij staat er helemaal alleen voor en weet even niet meer wat hij moet doen.

Deel 2: Ina Damman
Als Anton in het tweede jaar van het HBS zit, komt Ina Damman bij hem op school. Anton is meteen geïnteresseerd in dit meisje. Hij krijgt het voor elkaar dat hij haar naar de trein mag brengen. Al snel is Anton tot over zijn oren verliefd op Ina.

Op een gegeven moment raakt Anton helemaal geobsedeerd door Ina. Hij kan aan niemand anders meer denken. Ina Damman is van zichzelf echter een rustig en nuchter meisje dat niet zo snel dingen blootgeeft, waardoor Anton nauwelijks hoogte van haar krijgt. Wanneer Anton haar naar de trein brengt verlopen de gesprekken moeilijk. Anton heeft dus geen idee hoe Ina over hem denkt.

Na een tijdje gaan Anton en Ina steeds vaker dingen doen. Ze vinden het leuk om samen te fietsen. In de winter komen ze er zelfs achter dat ze het leuk vinden om samen te schaatsen. Ondanks het feit dat Anton dit ontzettend leuk vindt, voelt hij zich ook erg ongemakkelijk tijdens deze afspraakjes. Hij weet zichzelf geen houding te geven.

Als Anton en Ina samen meedoen aan een georganiseerde fietstocht, komt hij erachter dat Ina nog steeds niks bloot wil geven. Hij heeft het idee dat hij aan een dood paard trekt. Hij wil weten wat ze voelt en wat ze denkt, maar hij krijgt na al die tijd nog steeds geen hoogte van haar. Uiteindelijk krijt Anton via via te horen dat Ina hem maar een vervelende jongen zit. Ineens wordt zijn angst werkelijkheid: Ina vindt hem helemaal niet leuk.

Deel 3 - De overwinning
Tijdens de vakantie probeert Anton zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Hij kijkt veel naar naakte vrouwen in de hoop Ina te vergeten. Toch wordt hij, als hij weer naar school gaat, met haar geconfronteerd. Hij vindt het ontzettend moeilijk om haar keer op keer op school tegen te komen.

Ondertussen lukt het Anton wel om vriendschappen te sluiten. Hij wordt steeds beter bevriend met Max. Samen praten ze regelmatig over seks.

Sinds de vriendschap met Max lijkt het sociaal veel beter te gaan met Anton. Marie van den Boogaard, een meisje dat hij al eerder leuk vond, wordt verliefd op hem. Anton laat onmiddellijk merken dat hij haar ook wel ziet zitten.

Als Anton en Marie samen gaan fietsen denkt Anton continu aan Ina. Hij weet niet zo goed wat hij met de situatie aan moet, omdat hij zich beseft dat hij Marie eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt. Continu blijft Ina in zijn achterhoofd zitten. Op dat moment beseft hij zich dat hij Ina nooit zal vergeten en dat ze altijd in zijn hoofd zal blijven zitten. Ook als hij met andere vrouwen is.

Personages

Anton Wachter

Anton Wachter is de hoofdpersoon van het verhaal. Anton is een erg onzekere jongen die sociaal niet erg sterk in zijn schoenen staat. Hij wordt dan ook erg gepest op school. Ook heeft hij nauwelijks vrienden, waardoor hij nog onzekerder is. Anton is een hele lieve en intelligente jongen. Omdat hij sociaal niet heel sterk is, weet hij niet hoe hij met sommige situaties om moet gaan. Hierdoor komt hij af en toe wat vervelend en onhandig over op anderen.

Max Mees

Max Mees is een klasgenoot met wie Anton het in het loop van het verhaal steeds beter kan vinden. Op een gegeven moment ontstaat er een kleine vriendschap tussen de jongens. Samen praten ze regelmatig over seks.

Ina Damman

Ina Damman is de onbereikbare liefde van Anton. Ze is erg gesloten en verlegen, waardoor anderen geen hoogte van haar krijgen. Ze verzwijgt ontzettend veel, waardoor het lijkt dat ze niet oprecht is tegen haar omgeving.

De ouders van Anton

De ouders van Anton zijn erg bezorgd om hun zoon. Ze merken dat hij niet lekker in zijn vel zit en gepest worden. Ze proberen hem, tevergeefs, zoveel mogelijk te helpen.

Quotes

"Een ijle verliefdheid, die hij geen ogenblik voor verliefdheid hield, verbond zich met het wanhopig ridderlijke besef, dat hij nu al zijn schepen achter zich verbranden moest. Er kon hem niets gebeuren. Janke zou hem beschermen, ze was zelf immers nergens bang voor, om het scheldwoord zou ze gelachen hebben, hij moest vechten. " Bladzijde 48

"Waarom moest zijn moeder ook zo bang en bleek en zwak zijn, waarom juist de zijne, die bovendien nog zo hinderlijk blij scheen dat ze hem weer terug had na het verwarde jaar rondom Ina Damman? Nooit had ze het hem gezegd, maar aan alles, vooral aan de zelfgenoegzame wijze waarop ze hem troostte met berustende gezegden van dat er nog zoveel andere meisjes op de wereld waren. " Bladzijde 109

Thematiek

Liefdesrelatie: onbereikbare liefde

Anton is smoorverliefd op Ina Damman. Omdat Ina Damman van zichzelf een ingetogen meisje is, is het voor Anton moeilijk om hoogte van haar te krijgen. Omdat ze samen leuke dingen doen denkt Anton dat ze hem wel ziet zitten. Toch krijgt hij op een gegeven moment het gevoel dat het niet helemaal goed zit. Hij is continu degene die moeite doet. Langzaamaan begint hij bang te worden dat Ina hem helemaal niet ziet zitten. Uiteindelijk krijgt Anton dan ook via via te horen dat ze hem maar vervelend vindt. Anton besluit dan om afstand van haar te nemen. Dit vindt hij ontzettend moeilijk, omdat hij erg verliefd op haar is. Ina Damman blijkt voor Anton echt een onbereikbare liefde te zijn.

Motieven

Eenzaamheid & isolement

Eenzaamheid en isolement is een belangrijk motief in dit verhaal. Anton wordt door zijn klasgenoten gepest, waardoor hij zich erg eenzaam voelt. De enige uitweg die hij heeft is school. Anton heeft geen vrienden bij wie hij terecht kan. Omdat Anton gepest wordt én geen vrienden heeft, leeft hij een erg eenzaam en geïsoleerd leven.

Trivia

Dit verhaal maakt onderdeel uit van een reeks. Over de hoofdpersoon, Anton Wachter, zijn namelijk meerdere boeken geschreven. Dit boek is het derde deel uit de reeks.

Titelverklaring

De titel van het boek, 'Terug tot Ina Damman', is eenvoudig uit te leggen. De hoofdpersoon van dit verhaal, Anton, is verliefd op Ina Damman. Ina Damman is echter een onmogelijke liefde voor Anton, waardoor het starten van een relatie voor hem ontzettend moeilijk is. Dit verhaal gaat over het verlangen naar Ina Damman.

Structuur & perspectief

Het verhaal is voornamelijk geschreven van uit het personale perspectief. Het verhaal wordt dan door de ogen van Anton verteld, waardoor de gedachten en handelingen van Anton sterk naar voren komen. Af en toe wordt er gewisseld naar het auctoriale perspectief. Dit perspectief wordt ook wel de alwetende verteller genoemd.

Onderstaand een quote van het gebruikte perspectief:
'Met uitgestrekte armen trachtte hij Anton en Ina Damman, die een paar meter van elkaar af stonden, naar elkaar toe te halen, alsof hij twee schepen tegelijk enteren wilde. Na ze om beurten aangekeken te hebben, vuurrood, en met zijn ogen knipperend, zei hij met trillende stem de formule op, die hem ingeprent was.' - bladzijde 53

Het verhaal is opgedeeld in drie delen. Deze delen zijn vervolgens weer onderverdeeld in hoofdstukken. De hoofdstukken zijn te herkennen aan een Romeins cijfer.

Decor

Het verhaal speelt zich af in Lahringen. Hier speelt het verhaal zich voornamelijk bij Anton thuis af. Daarnaast speelt het verhaal zich ook op de school, het HBS, af.

Het verhaal is opgedeeld in drie delen en de verteltijd van elk deel bedraagt een jaar. De verteltijd van het verhaal bedraagt dus drie jaar. Het verhaal begint zich ergens begin 1900 af. Het exacte jaartal is niet bekend.

Stijl

De schrijfstijl van Simon Vestdijk is niet gemakkelijk. Regelmatig gebruikt hij erg lange zinnen, waardoor de lezer zijn aandacht bij het verhaal moet houden. De lange zinnen worden wel ondersteund door het gebruik van interpunctie. Toch zijn de lange zinnen niet heel gemakkelijk om te lezen.

Verder is er niet veel kenmerkend voor de schrijfstijl van Simon Vestdijk. Hij gebruikt regelmatig details en bijvoeglijke naamwoorden, waardoor het verhaal vorm geeft. Daarnaast worden er geen moeilijke woorden en/of zinsstructuren gebruikt.

Onderstaand een quote van de gebruikte schrijfstijl. In deze quote is een lange zin geïllustreerd:
'Meneer Karels was veel te oud, meneer Romijn kon niet fietsen, de baas wóu niet fietsen, om zijn waardigheid, bij de gymnastiekleraar stond net een steenpuist op doorbreken, en de tekenleraar was zo verward en onberekenbaar, dat men aan hem niet de zorg kon opdragen voor een hotel vol schooljongens, zodat er niets anders op zat dan meneer Horsting mee te vragen, toen meneer Greve te kennen had gegeven, dat twee dagen heidemaatschappij en hunebedden te veel voor hem was.' - bladzijde 80

Slotzin

Maar zijn voeten raakten zwaar de aarde, zwaar en knarsend op het kiezel alsof zij het alleen hadden te bepalen hoe onwankelbaar trouw hij blijven zou aan het dat hij verloren had,- aan iets dat hij nooit had bezeten.

Beoordeling

Ik ben na het lezen van dit verhaal niet erg enthousiast over het verhaal. Doordat de schrijfstijl me niet aan stond, vond ik het erg moeilijk om in het verhaal te komen. Daarnaast vond ik de verhaallijn erg saai. Van te voren had ik verwacht dat het verhaal een mooi boek over de liefde zou zijn. Het boek gaat wel met liefde, maar komt voor mijn gevoel niet vol met passie over op de lezer.

Al met al vond ik het dus een tegenvaller. Misschien had ik teveel van het verhaal verwacht, maar ik zal het boek zeker niet aanraden aan anderen. Er zijn nog meerdere boeken uit deze reeks. Misschien dat als je de eerdere boeken uit de reeks gelezen hebt het verhaal wat leuker is, maar ik ben niet heel erg enthousiast.

Recensies

"Zijn perfectionistische eerlijkheid – dat is eigenlijk wat Durlacher in Vestdijks werk het meest bewondert. ,,En zijn grote gebrek aan gêne, wat een groot goed in dit soort materie is. Vestdijk was hyperintelligent, bereid alles tot het uiterste door te denken, gedreven. Hij wist ongelooflijk veel van muziek, schreef ontzettend veel gedichten en essays. " http://nrcboeken.vorige.n...erlijkheid

Bronnen

Simon Vestdijk

https://nl.wikipedia.org/...n_Vestdijk