Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2013
• 256 pagina's
• Uitgeverij: Bruna/Arbeiderspers

Flaptekst

Eerste zin

Amir Salim werd drie keer geboren. De eerste keer als vierde zoon van Fatima en Mohammed Salim. De tweede keer als vechter op het canvas in een boksring. En aan het begin van de zomer van 2012 kreeg hij als reisleider in Marokko zijn derde gedaante.

Samenvatting

Amir Salim is 26 jaar en een internationaal beroemde kickbokser in Nederland. Op zijn veertiende jaar is hij begonnen met kickboksen en hij heeft veel talent. Hij is een aimabele die zich echter ineens kan verliezen. Als een Amsterdamse zakenman een vervelende opmerking maakt ten opzichte van zijn vriendin Chanel slaat kickbokser Amir er meteen op los. De zakenman raakt behoorlijk gewond en Amir moet zo snel mogelijk verdwijnen uit Nederland. Met hulp van zijn manager Fernandes verdwijnt hij via vliegveld Zaventem in België naar Marokko. Hij moet daar trouwens nog een karweitje opknappen. Een Nederlands reisgezelschap waarin zich o.a. de dochter van Fernandes (die gescheiden leeft van zijn vrouw en kind) is in Marokko gestrand: de reisleider is door een boze ezel in zijn hals gebeten en moet worden afgevoerd. Fernandes vraagt of Amir zijn dochter Gina uit de ellendige omstandigheden wil halen. Bovendien is de man die hij net heeft neergeslagen, de eigenaar van die hele toko en Fernandes vreest maatregelen, want lijntjes in de onderwereld zijn kort.

Amir heeft nauwelijks keus, want in Nederland is justitie een onderzoek naar hem begonnen. Daarover heeft hij in Marokko contact met zijn advocaat Mo, een vroegere klasgenoot, die erg gepest werd totdat Amir hem lichamelijk begon te beschermen. De pestkoppen leerde hij wel een lesje. Maar Amir moest daardoor nog wel eens van school veranderen.

Mo is anno 2013 vooral een advocaat van mensen met veel poen en minder scrupules. Het levert in het begin al wat moeilijkheden op om het dorpje te vinden waar het reisgezelschap gestrand is, omdat hij een verkeerde naam heeft doorgekregen. Maar uiteindelijk treft hij het gezelschap aan: sommigen zijn van die echt Nederlandse mopperaars: één man die veel bereisd is, neemt steeds het woord. Amir noemt hem steeds De Rat. Het zijn er ongeveer twintig en de meesten zijn van middelbare leeftijd. Ook merkt hij al snel op wie het meisje Gina is. Hij moet natuurlijk zich ook nog hullen in een lang gewaad, want zijn kop te bekend van televisie. Hij noemt zich voor het gezelschap Yassin. Sommigen willen naar huis, anderen willen doorgaan. Er wordt gestemd: 10-10. Dan geeft Gina de doorslag: ze wil blijven en de reis afmaken. Het is een mooi meisje en ze heeft trekjes van haar vader, merkt Amir snel op. Hij vertelt haar niet dat hij haar vader kent. Ze zegt tegen hem dat haar vader de grootste lul op aarde is. Ze haat hem o.a. omdat hij haar moeder sloeg.

Hij vertelt de lezer hoe hij in aanraking is gekomen met Chanel. Ze is heel zelfstandig en wil absoluut niet van zijn grote rijkdom genieten. Ze vindt zichzelf namelijk 'geen hoer.' Ze is dus niet de golddigger die je bij zo’n type man zou verwachten. Ze is erg mooi, let goed op haar lichaam en voedsel. Hij laat haar kennismaken met zijn moeder. Hij is ook erg populair in Japan met zijn mooie, sterke lichaam. Chanel wordt er echter een keer van beschuldigd dat ze de dood van een anorexiamodel op haar geweten heeft.

Amir (alias Yassin) gaat met zijn mensen op weg. Hij gaat proberen een lijnbus aan te houden die naar Marrakech vertrekt. Dat lukt. Maar zijn vriend Mo belt hem op om te vertellen dat de zaak in Nederland veel media-aandacht krijgt. Er zijn nieuwe ontwikkelingen. Fernandes heeft er o.a. mee te maken. Mo biedt hem zijn diensten aan. Hij heeft nieuws want de jongen die hem op school altijd zo pestte (Gijs) is toevallig de broer van de man die Amir in de ArenA heeft afgetuigd (Alex D’Ámi).

De chauffeur wil hen eigenlijk niet verder brengen, maar aan het einde van de avond staat hij toch weer klaar. Hij zal hen naar Marrakech brengen. Tijdens de rit komt De Rat hem bijpraten over het gezelschap. Hij weet vrijwel alles van hen. Dan komen ze in de exotische stad Marrakech aan met zijn beroemde Plein der Gehangenen, waar de Middeleeuwen zich lijken te herhalen. Mo belt hem weer op. Hij is in een beroemde talkshow gaan zitten om het imago van Amir proberen te verbeteren. Hij heeft daarin verteld over Rupsje Nooitgenoeg en dat Amir een bedplassertje was. Amir vindt het verschrikkelijk voor zijn imago.

De Rat komt hem waarschuwen dat Gina ziek geworden is. Hij wil eerst niets laten merken, maar hij gaat haar toch naar het ziekenhuis brengen. Het valt gelukkig mee, maar het contact is nu wel gelegd. Maar in het ziekenhuis heeft Mo hem weer gebeld en hem verteld dat zijn manager Fernandes is neergeschoten door twee mannen op een scooter. Hij is er slecht aan toe en ligt op IC. Mo wil dat hij zo spoedig mogelijk naar huis komt om zijn imago op te vijzelen, want D’Ámi heeft zijn advocaten op hem gezet. Maar Amir voelt zich zo langzamerhand best wel thuis in Marokko.

Ze worden naar Casablanca gereden en onderweg denkt Amir nog een keer aan het incident in de ArenA.

Na de wedstrijd van Amir wil Chanel met hem naar de skybox van het modellenbureau. D’Ami heeft Chanel ontslagen en maakt bovendien denigrerende opmerking over haar en Amir. Die is het zat en slaat met een theedoek om zijn vuist gewikkeld de nare zakenman neer. Maar alles staat op camera’s en Fernandes moet alle mogelijk moeite hem weg te sluizen uit de ArenA.

Als ze bij Chanel thuis komen, loopt ze weg. Hij achtervolgt haar: en ze valt in een sloot. Heeft hij invloed daarop uitgeoefend. Hij schrijft een briefje waarop staat waar ze te vinden is. Wanneer Mo hem weer belt om te vertellen dat Fernandes dood is en dat Chanel dood gevonden is, vraagt die hem meteen of hij schuldig is aan de dood van Chanel. Nee, zegt Amir. Hij had geprobeerd haar te redden. Mo wil dat hij snel naar Nederland komt. Gina komt ook naar hem toe: ze weet nu wie hij is, omdat ze contact heeft gehad met haar moeder die het haar heeft verteld. Hij vertelt haar in het kort over zijn leven. Zijn dromen zijn aan diggelen geslagen. Hij wil in Marokko blijven. Gina de antropologe, wil hem beter leren kennen. Als het gezelschap door de douane is, ziet men als men achterom kijkt niemand meer. Amir en Gina blijven in Marokko achter. 

Personages

Amir

Amir (26) is een beroemde kickbokser. Hij is de nummer 1 in de wereld in die sport en heel populair in bijv. Japan. De verteller stelt dat hij drie keer geboren is (zijn normale geboorte, zijn start als kickbokser en zijn job als reisleider). Hij is voor de lezer afwisselend sympathiek en afstotend. Als kleine jongen wilde hij nauwelijks communiceren en leren. Hij wilde alleen het boekje Rupsje Nooitgenoeg lezen. Ook plaste hij in zijn bed. Maar op de middelbare school komt hij op voor zijn vriendje Mo, als die gepest wordt. Hij wordt echter door zijn lossen handjes van diverse scholen verwijderd. Via de kickbokswereld komt hij in aanraking met het verkeerde circuit van criminaliteit en drugs. Op beslissende momenten kan hij buiten de ring ook zijn handen niet thuishouden. Na zijn aframmeling in de ArenA moet hij het land uit. In Marokko ontdekt hij dat hij eigenlijk ook daar een vreemdeling is. De toeristen die hij begeleiden moet, weten soms meer van Marokko dan hij. Hij ontmoet er Gina die indruk op hem maakt. Het lijkt erop dat ze een relatie zullen beginnen.

Chanel

Chanel is een mooi fotomodel dat daarnaast haar eigen modellen selecteert. In die wereld heeft ze ook mensen die afgunstig zijn. Ze wil het geld van Amir niet, want ze wil zich geen hoer voelen. Daardoor komt ze wel sympathiek over. Ze heeft hem seksueel gezien helemaal in haar macht. Amir is dan als was in haar handen. Maar het gaat steeds minder goed met haar. Ze is het wereldje zat en slikt antidepressiva. Haar wordt verweten dat ze schuldig is aan de dood van een anorexiamodel. Ze rent na de aframmeling in de ArenA naar de plek waar ze wel eens de liefde hebben bedreven. Het lijkt erop alsof ze zich in een sloot werpt. Het is dan wel vreemd dat ze niet op tijd gered wordt door een sterke vent als Amir. Heeft hij misschien toch de hand gehad in haar dood?

Gina

Gina is een jonge (begin 20) bijna afgestudeerde antropologe en dochter van de manager van Amir. Ze haat haar vader omdat die haar moeder sloeg. Ze is gestrand in Marokko en moet door Amir worden geholpen. Ze valt meteen op wanneer er een stemming is of de tocht moet doorgaan en ze beslist dat ze verder gaan. Ze heeft haar donkere haar in een dikke knot en een tanig gezicht vanwege het reizen. In Marrakech wordt ze ziek en Amir gaat met haar mee naar het ziekenhuis. Daarna let hij goed op haar. Als haar vader dood is, moet hij Gina vertellen waarom hij naar Marokko is gekomen. Hij vraagt of ze een goed woordje voor hem wil doen, maar Gina heeft andere plannen. Ze blijft bij Amir.

Mo

Mo is de sluwe advocaat die Amir dankbaar is dat hij voor hem heeft willen opkomen toen hij op de middelbare school gepest werd. Hij is dus een leeftijdgenoot van Amir. Hij ziet mogelijkheden om het imago van Amir te verbeteren en geeft hem adviezen wat hij moet doen met betrekking tot de aanklacht wegens mishandeling. Hij ziet graag dat Amir terugkomt naar Nederland, maar weet dat niet te bewerkstelligen. Amir blijft in Marokko.

Quotes

"Toen zag hij de toeristen; als aangeschoten wild hingen ze uitgeput op de banken in de schaduw van de galerij. Het was niet moeilijk om onmiddellijk sympathie voor ze te voelen, maar het was ook niet zo moeilijk irritatie te voelen: hoe waren ze hier in hemelsnaam terechtgekomen? Hij onderdrukte de neiging hun meteen de les te gaan lezen, als een op hol geslagen dominee die eindelijk zijn kans krijgt hoog van de toren te blazen." Bladzijde 76

"Toen Amir Chanel leerde kennen werkte ze als hoofd casting voor een Nederlands modellenbureau, wat betekende dat ze drie keer in de week de Kalverstraat op ging om de langste, dunste en excentriekste meisjes aan te spreken en uit te nodigen voor een gesprek. Zoals zijzelf was ontdekt, zo ontdekte zij nu anderen. Ze had er een goed oog voor, merkte haar baas." Bladzijde 79

"‘Hé, Amir, moet je je meisje niet komen halen? Weet je niet meer wie ik ben? Lang geleden, zeker? Of heb je al zoveel hersenbeschadiging opgelopen dat je het vergeten bent? Waarom kom je niet deze kant op, hier is het veel gezelliger. Kunnen we bijpraten, het geheugen opfrissen. En daar beende Alex zijn kant op, in het hoekje naast de bar […], en ramde de betheedoekte vuist in Alex’ gezicht." Bladzijde 171

"'Wat heb je gedaan, Amir?’ ‘M’n werk.’ ‘Wat is je werk?’ Mensen in elkaar slaan.’ ‘Waarom?’‘ Iemand moet het doen. Geef mij maar de schuld. Iemand moet het doen. Loop jij maar weg met een schoon geweten. Mooie kleding, lekkere toet, fijn eten. Had ik het niet gedaan dan was je dat allemaal kwijtgeraakt. Dan was er op ons gepist. Als ik het niet doe wordt het pas echt een pleuriszooi. Het is nodig." Bladzijde 179

Thematiek

Cultuurverschillen

Het thema van de roman is culturele onthechting. Immigranten kinderen kampen met het probleem dat ze eigenlijk niet goed weten in welke cultuur ze thuishoren. Amir Salim is het product van twee culturen, net zoals Abdelkader Benali dat is. Identiteit is een kernthema in zijn werk, dat doordrenkt is met multiculturaliteit. Veel van zijn personages hebben het gespletene dat mensen op het breukvlak tussen twee culturen eigen is. Niet zelden belanden zij in Marokko waar afstand en nabijheid – voor wie daar vandaan komt – samen lijken te vallen. Amir is Marokkaan maar hij van Nederlandse toeristen horen hoe sommige dingen in elkaar steken. En In Nederland is hij wel beroemd, maar hij blijft ook de Marokkaan die zijn handen op beslissende momenten niet kan thuishouden.

Zinloos geweld

Er wordt ook een plaats ingeruimd voor zinloos geweld. Dat zit op alle niveaus in de roman. Eerst wordt Mo gepest op school door zijn klasgenoten en Amir neemt het voor hem op. Later gaat Amir bokslessen nemen en dat is ook een manier om aan de ene kant zijn geweldsimpulsen te beteugelen, aan de andere kant om zijn krachten aan te spreken wanneer dat mogelijk is. Maar Amir maakt er ook gebruik van wanneer dat niet zo handig is. Hij moet zijn agressie buiten de boksring in de hand houden, vindt ook zijn manager. Je kweekt er vijanden mee. Zo wordt er driftig naar zijn manager gezocht wanneer Amir in Marokko zit. Hij wordt zelfs om zeep geholpen.

Motieven

Verliefdheid

In het boek komen twee liefdesrelaties van Amir aan de orde. In Amsterdam heeft hij een verhouding met het fraaie fotomodel Chanel. Hij is haar bij toeval regen het lijf gelopen en de relatie is met een vonk begonnen. Ze wil echter niets van hem aannemen. Ze vindt zichzelf geen hoer. Hij komt voor haar op als ze wordt beledigd door D’Ami. Is hij werkelijk gek op haar of is ze meer de mooie dame met wie hij zich kan vertonen in het openbaar. Dat wordt niet zo duidelijk. Wat doet hij uiteindelijk met haar? De andere relatie, die met Gina, groeit langzaam in Marokko. Ze is ene heel ander type vrouw en op de een of andere manier spreekt Amir dat wel aan. Wanneer hij openheid van zaken geeft over haar vader, is ook het laatste ijs gebroken. Ze blijft bij hem in Marokko.

Moord

Er is sprake van een afrekening in het criminele circuit: Fernandes wordt geliquideerd. Het is bovendien de vraag wat er met Chanel gebeurd. Heeft Bad Boy de hand in haar overlijden?

Vader-dochterrelatie

De manager van Amir en vader van Gina - Fernandes - heeft een slechte relatie met zijn dochter Ze verwijt hem dat hij haar moeder heeft geslagen. Ze vindt het de grootste lul op aarde. Toch is hij bezorgd om haar en hij vraagt Amir naar Marokko te gaan en haar te helpen omdat ze onderweg gestrand is. Amir moet haar later op de hoogte stellen van zijn overlijden. Ze blijft bij Amir en zal de begrafenis dus niet bijwonen.

Motto

Yet each man kills the thing he loves
By each let this be heard,
Some do it with a bitter look,
Some with a flattering word,
The coward does it with a kiss,
The brave man with a sword!
Some kill their love when they are young,
And some when they are old;
Some strangle with the hands of Lust,
Some with the hands of Gold:
The kindest use a knife, because
The dead so soon grow cold.
Some love too little, some too long,
Some sell, and others buy;
Some do the deed with many tears,
And some without a sigh:
For each man kills the thing he loves,
Yet each man does not die.

(Oscar Wilde, uit: ‘The Ballad of Reading Gaol’)
 

Trivia

Het leven van de hoofdfiguur is gebaseerd op het leven van de kickbokster Badr Hari. In dat geval vertoont personage Chanel overeenkomsten met Estelle Cruyff, de vriendin van Badr. Het incident in de ArenA Sky Box heeft echt plaatsgevonden: zij het met een andere zakenman en onder iets andere omstandigheden.

Titelverklaring

Amir Salim noemt zich in een boek de Bad Boy. Dat klinkt lekker in het gehoor bij de fans van een kickbokser. In Nederland op school en in de ring gedraagt hij zich als een bad Boy. Maar in Marokko waar hij als tijdelijk reisleider voor de dochter van zijn manager optreedt, is hij helemaal geen Bad Boy, maar de charmante man voor wie vrouwen als een blok kunnen vallen. Elk mens heeft zijn mooie en donkere kanten.

Structuur & perspectief

De roman is opgebouwd uit 36 hoofdstukken. Die hebben geen titel. Verleden en heden lopen door elkaar heen. Het heden is de reis die Amir maakt In Marokko. Hij moet even tijdelijk weg uit Nederland als hij in de week ervoor een zakenman lelijk heeft toegetakeld. Zijn manager brengt hem naar Zavetem, vanwaar hij vliegt naar Marokko. De dochter van zijn manager Gina is daar gestrand met een reisgezelschap en hij moet haar veilig naar Nederland terugbrengen. Er zijn twee verhaallijnen in het verleden: de start van de kickbokscarrière van Amir toen hij veertien jaar was en het incident in de Arena. Er is ook nog een kort inleidend hoofdstuk over zijn vroegste jeugd, waarin hij communicatie weigert. Hij leert op school alleen lezen met behulp van het boek Rupsje Nooitgenoeg.

Het perspectief berust de hele roman bij Amir Salim. Hij is een personale verteller, maar er zijn hier en daar ook invloeden te bespeuren van de aanwezigheid van een auctoriale verteller. Dat is bijvoorbeeld heel duidelijk in de passage waarin Amir wegvlucht uit de ArenA, in de auto van Fernandes slaapt en de laatste over hem praat met Chanel. 

Decor

Zoals hierboven gesteld werd zijn er twee verhaallijnen. Die van het heden betreft de situatie van Amir en de afrekening in de skybox van de Arena. Daarna moet Amir verdwijnen naar Marokko. Die lijn van het verhaal is in 2013. Amir is in 1987 geboren. Hij is dus 26 jaar. Op 14-jarige leeftijd begint hij aan kickboksen en dan is het dus 2001.
De vertelde tijd van het verhaalheden is maar kort. Direct na de mishandeling vertrekt Amir naar Marokko en hij verblijft er ongeveer een week. 

Het decor is voor een groot deel in het verleden Amsterdam. Maar het verhaalheden (de periode dat Amir reisleider is in Marokko) spelen Marokkaanse steden ook een rol (o.a. Marrakech en Casablanca). Uiteindelijk besluit Amir in Marokko te blijven. Dat is toch zijn land van herkomst. Gina wil hem beter leren kennen en blijft ook bij hem.

Stijl

Abdelkader Benali heeft betere boeken geschreven dan deze over het leven van Badr Hari. Het lijkt er een beetje op alsof hij het onder de druk van de actualiteit tot een einde heeft willen brengen. Het best is Benali wanneer hij over het gedeelte in Marokko schrijft. Hieronder lees je enkele metaforen die wel treffend zijn, maar ze zijn niet allemaal even geslaagd. Soms is Benali heel expliciet en grof, dan weer beeldend en poëtisch.

-(bl. 22) Wraak was een gerecht dat ijskoud gegeten moest worden. Amir wist dat Fernandes zijn eerste vrouw verlaten had voor zijn personal assistant. Alles was beter aan haar, zei hij. Ze had minder praatjes, ze was altijd netjes. Ze neukte beter. En ze vond het niet erg om geneukt te worden. Fernandes kon niet werken zonder een neukpartij tussen twee klussen in. Hij neukte overal. Op vlieghavens, tussen twee partijen door, na een vergadering. Het kalmeerde hem. Seks was zijn yoga.
-(blz. 69) Het voelde natuurlijk niet onprettig om al die mensen om zich heen te hebben. Het bracht lichtheid in alles. Lichtheid die in de ring werd ingeruild voor zwaarte. 'Ik ben een ballerina, je weet wel, zo’n meisje dat in zo’n wespenpakje op en neer dartelt, die met de kracht van een tientonner uithaalt.'
-(blz. 89) Kledingstukken slingerden sowieso rond als freudiaanse versprekingen.
-(blz. 103) Ze eisten mijn aandacht op, ze eisten mijn humeur op, ze eisten de aandacht van de jongens op, ze kwamen als een baksteen door een prachtig glazen huis, het huis waar ik tot dan toe als een prinsesje heerlijk in had geleefd. 
-(blz. 133) In Amir kwam iets tot stilstand; het rusteloze, jachtige dat hij van nature had liet zich maar al te graag temmen. Rood als een bloedsinaasappel. Het rood balsemde hem. Troostte hem. De dadelbomen maakten het plaatje helemaal af. Vintage Exotisch.
-(blz. 172) Hij liep naast haar en voelde zich een schim die als ze zich even omdraaide of kuchte meteen zou verdwijnen. Toen struikelde ze. Ze viel en viel en viel... en hij zag dat zijn leven eindelijk de kans kreeg om echt te beginnen, alsof een tarotspeelster ergens ver weg de kaart had omgedraaid waarop stond dat hij zijn lot in eigen hand zou nemen...
-(blz. 185) Kijk goed naar mijn gezicht. Kom maar dichtbij, ik bijt niet. Het is een huid die net als bewerkt leer de kleur van een gehavend leven in zich draagt. Nooit, in al die partijen, kwam het in me op toe te geven aan mijn vernietigingsdrang. Toen werd ik verliefd.

Slotzin

Alle koffers werden ingecheckt. Iedereen was klaar voor de douanecontrole. Ze hadden afscheid genomen van de chauffeur. Amir leidde ze langs de gendarmerie die de paspoorten een voor een meticuleus bekeek. Maar toen de reizigers zich voor de douane omdraaiden om te zien waar Amir was, was hij in geen velden of wegen te bekennen. Ook van Gina ontbrak elk spoor.

Beoordeling

Het fictieverhaal rondom de afstraffing die Badr Hari recent in de skybox van de ArenA aan een zakenman gaf, is misschien wel een leuke roman voor scholieren die het kickboksen volgen, op hun literatuurlijst te zetten. Het is namelijk geen al te dik boek met een prettige bladspiegel en ook niet moeilijk te volgen wat de structuur betreft (het heden en het verleden zijn goed uit elkaar te houden). De inhoud is bovendien wel vermakelijk.

Maar wanneer je naar het literaire niveau kijkt, is het geen goede roman die Abdelkader Benali heeft geschreven. Het lijkt allemaal slordig en in grote haast geschreven te zijn vanwege de actualiteit. Het is eigenlijk jammer dat er teveel links liggen naar het kleven van Badr Hari. Je zou de roman anders kunnen rangschikken onder de werken van auteurs die in twee culturen leven en in beide culturen hun wortels niet kunnen vinden. Dan zou Amir een gewone Marokkaanse bokser kunnen zijn die moet vluchten omdat hij zijn handen niet thuis had kunnen houden maar ook in Marokko als reisleider zijn “roots” niet kan terugvinden. Misschien is Benali teveel bezig geweest met Badr Hari om er een goed gelukte roman van te kunnen maken. In ander werk is namelijk het thema van multiculturaliteit terug te vinden en dat is (vind ik tenminste) vaak beter gedaan.

Recensies

"Helaas is dit op zichzelf interessante gegeven in een bar slecht geschreven boek terecht gekomen. Je hoeft een schrijver niet iedere uitglijder voor de voeten te werpen, maar in het geval van Bad boy is het, vooral in de tweede helft, moeilijk pagina’s te ontdekken die vloeiend lezen. Zo zijn er de bakens die ‘gekeerd’ moeten worden, is er iemand die ‘meegevoel heeft voor Amir’ en ‘hangen er vrouwen’ aan Amirs ‘lip’ (au)." http://www.nrclux.nl/bad-...t/1134116/

"Daar eindigt dit tragische verhaal over dubbele identiteit en culturele onthechting. Benali verwerkte het thema in vroegere romans waaronder De langverwachte (2002) en De stem van mijn moeder (2009), maar niet eerder zo onvermijdelijk, onomwonden en overtuigend. Natuurlijk, wie wil kan nog altijd wegkijken, maar met de geschiedenis van Bad Boy in de hand wordt het wel ongemakkelijker." http://www.volkskrant.nl/...d-boy.html

"De exodus van Amir bevat nogal wat dubbele bodems. De taal, die zich in verschillende registers ontvouwt, volgt die complexiteit. De gesprekken met de dorpelingen over de gestrafte ezel zijn van een hilarische absurditeit, de schoonheid van Marrakech die de personages in de ban slaat zal niemand onberoerd laten. Benali schreef met 'Bad Boy' een rijke roman, waarin de taal, de plot en de thema's meesterlijk rijmen. Hij maakt een krachtig statement. Het is niet de gevallen vechter die hij rehabiliteert, wel de complexiteit van de humane natuur." http://www.cuttingedge.nl...li-bad-boy

"De structuur van de roman maakt een wat willekeurige indruk. Het eerste hoofdstuk – een soort proloog – introduceert Amir Salim via de drie geboortes die hij gekend heeft: als de vierde zoon van zijn ouders, als succesvolle vechter en als reisleider. De introductie doet vermoeden dat de verteller in wat volgt deze drie gedaantes van Amirs karakter zal schetsen, maar de eerste en de twee komen er bekaaid vanaf. Dat is op zich niet erg: de passages in Marokko blijven boeien, mede dankzij de seksuele spanning met Gina." http://recensieweb.nl/rec...alis-boef/

"Bad Boy is een gelaagde roman over leven tussen twee culturen, verpakt in een liefdesverhaal. Wat precies de toegevoegde waarde is van het enten van het verhaal op dat van Badr Hari, is voor mij niet duidelijk. Ik weet niet waarin Bad Boy verschilt van de roman die Benali aanvankelijk in gedachte had." http://www.hanta.nl/hanta...er-benali/

Bronnen

Interview over het boek van Benali.

http://nos.nl/artikel/580...ris.html\\