Vwo gedaan, maar toch kiezen voor een lerarenopleiding? Dat is helemaal niet gek, vindt Renske (20). Zij doet de universitaire pabo: een lerarenopleiding op de universiteit die de praktijk van het lesgeven op een basisschool met wetenschappelijke theorieën combineert. Ik vraag haar waarom ze hiervoor gekozen heeft en wat ze leuk vindt aan de opleiding. 

Ben je benieuwd of jij een goede leraar zou zijn? Maak hier de test!

Wanneer besloot je dat je de lerarenopleiding wilde doen?

Op de basisschool wist ik eigenlijk al dat ik juf wilde worden, maar iedereen om mij heen zei altijd: 'jij gaat vwo doen en dan ga je naar de universiteit'. Dat er een universitaire pabo was, wist ik nog niet, dus ik riep dat ik psychologie wilde studeren. Pas toen ik tijdens een tussenjaar in Spanje lesgaf op een basisschool in het Engels, realiseerde ik me dat ik niets liever wilde dan voor de klas staan. De universitaire pabo bleek de oplossing waar ik naar op zoek was.

Wat leer je dan allemaal op de opleiding?

Een paar dagen heb ik les op de universiteit, en een paar dagen op het hbo. Op de universiteit leer ik onderzoek doen, en op het hbo test ik vooral mijn eigen kennis: want wat weet ik ook alweer van geschiedenis, of aardrijkskunde? De onderzoeken op de universiteit kan ik ook goed toepassen. Zo heb ik een zogenoemde ‘marshmallowtest’ gedaan. De kinderen - kleuters, in dit geval - krijgen een marshmallow en als ze die een paar minuten met rust laten, krijgen ze er nog een. Ik heb toen getest of het een verschil maakt of je dat negatief formuleert (‘niet aan die marshmallow zitten’) of positief (‘blijf er vanaf’). Het woordje ‘niet’ zou een verschil maken. Dat bleek zo te zijn en daardoor ben ik ook in de klas vaker positief gaan formuleren. Dat is een perfect voorbeeld van hoe ik onderzoek in de praktijk kan toepassen.

Wat vind je het leukst aan de opleiding?

Het leukst vind ik hoe ze de praktijk met de theorie combineren. Deze twee worden nu te vaak gescheiden. Zo zijn er onderwijskundigen die geen lesgeven, en leraren die geen onderzoek gedaan hebben. Het is heel mooi dat we dat kunnen doorbreken. Het leukste aan lesgeven is dat ik de kinderen echt kan helpen groeien. Zo was er een meisje in de klas dat bang was voor haar topografietoets. Voordat ze naar huis ging, heb ik even met haar gepraat. Ik heb haar uitgelegd dat ik wel vertrouwen in haar had. De volgende dag heb ik een briefje op haar tafel gelegd met daarop verschillende redenen waarom ik in haar geloofde. Uiteindelijk heeft ze de toets heel goed gemaakt.

Had je zelf een favoriete leraar?

Ja, dat had ik zeker. Mijn lerares uit groep zeven. Zij maakte het leren leuk: geschiedenis deden we met een toneelstukje, en ze maakte met haar gitaar liedjes voor topografie. Lessen zo leuk maken: dat wil ik ook.

Waar zitten de uitdagingen?

De praktijk goed doen is het lastigste. Hoe zorg ik ervoor dat alle kinderen kunnen groeien? Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Het is heel lastig om je aandacht te verdelen. Ook is de werkdruk op de universiteit best hoog. Het is te doen, als je kunt plannen, maar het is wel veel. 

Waar zie je jezelf over 10 jaar?

Ah, lastige vraag. In ieder geval zie ik mezelf voor de klas staan; daar ligt mijn hart. Maar het lijkt me ook leuk om onderwijskundige boeken uit te brengen, zoals lesmethodes bij een uitgeverij. Ja, dat zie ik mezelf ook doen. Je kunt alle kanten op met deze opleiding.

Wie zou jij willen aansporen deze opleiding te doen?

Ik zou het aanraden aan scholieren die graag met kinderen werken, of vwo-leerlingen die graag voor de klas staan, maar denken dat ze naar de universiteit moeten. Kom gerust een dagje meedraaien! Het is zeker niet zonde van je jaren op het vwo.

Dit interview is gemaakt voor de campagne Helden voor de klas. Denk jij erover om ook leraar te worden in het basisonderwijs of op de middelbare school? Check of het bij jou past en doe de test op Heldenvoordeklas.nu

Gepubliceerd op 14 februari 2019

---