In series zie je pubers vaak helemaal losgaan: drank, drugs en seks gooien verandering in het voorheen onschuldige leventje. Ik ben qua ervaringen echter gelijk aan een 12-jarige. Vaak besteed ik mijn avonden aan Netflix, niet 'Netflix and chill'. Mis ik nu iets omdat ik geen wild puberleven heb? 

Ben ik een kneus?

Ik voel me soms namelijk een beetje een kneus. Persoonlijk heb ik simpelweg nooit de behoefte gehad om te zuipen. Er komt een moment in je leven dat je voor het eerst alcohol aangeboden krijgt. Je kan ervoor kiezen om er lekker vroeg mee te beginnen, of je wacht nog een paar jaartjes. Bij mij zijn die paar jaartjes toch wel veel jaartjes. Ik heb natuurlijk weleens een slok alcohol gehad, maar nog nooit meer dan een glaasje, met nadruk op '-je'. Maakt dit me dan heel saai en veel te braaf? 

En dat is dan nog maar drank. Drugsgebruik onder jongeren is in mijn omgeving best gebruikelijk, de helft van de mensen uit mijn klas hebben wel eens wat geprobeerd. Ook mij is het weleens aangeboden op een feestje. Dat heb ik afgewezen, ik hou niet van het idee dat ik de controle over mezelf kwijtraak. 

Seks is de laatste in het rijtje, en ook hier heb ik niet echt wilde ervaringen mee. Ik ben nog nooit aangekomen bij first base, ik ben nog niet eens aan slag geweest. 

Vanzelfsprekend

Het punt is dat ik vaak twijfel of ik iets mis. Ik zou drugs niet eens overwegen wanneer het niet zo vanzelfsprekend zou zijn dat jongeren drugs gebruiken. De media en mijn omgeving vormen het idee in mijn hoofd dat de 'normale' pubers allemaal wel drugs proberen. Er wordt over bericht en gesproken alsof iedere jongere het drugs gebruikt en zich in coma zuipt. En op veel gedeelde posts op Facebook en Instagram is altijd wel een drankje of sigaretje te vinden. Het lijkt wel of het onlosmakelijk verbonden is met het 'leuke leven' dat iedereen wil leiden. Op die manier lijkt de ene keuze goed en de andere slecht.

Seks vind ik wel iets anders dan de hierboven genoemde drank en drugs. Het voelt voor mij gebruikelijker dat ik hier nog amper ervaring in heb. Dit wordt minder als raar of sullig gezien. Als je het mij vraagt zou dat eigenlijk ook zo moeten zijn bij drank en drugs. Pubers zouden onder geen enkele omstandigheden de druk moeten voelen om iets te doen zonder dat ze dat willen.

Is iedereen wel zo wild?
Toch blijkt het beeld in m'n hoofd niet helemaal te kloppen: niet elke puber blijkt zo'n wild leven te hebben volgens onderzoek van het CBS. Meer dan de helft van de jongeren van 12-17 heeft nooit gedronken, dus zo anders ben ik dan ook niet. Harddrugs worden slechts door 3,5 procent van de scholieren gebruikt en softdrugs door 25 procent. Afgezien van het feit dat best wel wat scholieren dus af en toe een jointje roken, is het nog steeds lang niet de meerderheid. De meerderheid gebruikt dus niet.

En dit zijn slechts cijfers. Het belangrijkste is dat niemand zich sullig voelt omdat zie iets nog niet (of juist al wel) hebben gedaan. Elke puber zou zich comfortabel moeten voelen met zijn of haar eigen keuzes. Dat geldt ook voor mij. Natuurlijk kan ik mijn leven veranderen en helemaal losgaan, pass dat jointje maar door jongens. Maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Ik vind mijn leven nu al wild genoeg. Op feestjes denken mensen vaak dat ik wat op heb, omdat ik ook makkelijk zonder alcohol los kan gaan. Helemaal nergens voor nodig dus!