Justin Bieber - misschien wel het grootste popidool ooit - ergert zich enorm aan het gegil van zijn fans. Een maand geleden liep hij zelfs weg tijdens zijn concert, omdat hij zijn fans wilde "trainen" om hun mond te houden. En hij is niet de enige: veel meer mensen vinden het gegil van fangirls maar irritant of hysterisch. Meisjes, ik begrijp jullie wel. Ik gil zelf af en toe ook vol verrukking. 

Ikzelf ben namelijk een fangirl van Nielson. Ik had eindeloos veel uren naar zijn muziek geluisterd en al heel lang uitgekeken naar zijn concert voordat ik hem live zag optreden. Toen ik plotseling oog in oog met mijn idool stond, kon ik niet anders dan gillen.

Maar waarom gillen we dan precies? Nou, dat zal ik je vertellen. 

Het magische gevoel

Allereerst: het is toch geweldig als een lang gekoesterde wens, het zien van je idool, uitkomt?  Bij het zien van Nielson volgde er een emotionele explosie, die tot zijn uiting kwam door te gillen. Simone Driessen, promovendus Muziek & Fans aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, onderschrijft dit in een interview met Metro: "Voor tieners is het gillen een primaire uitlaatklep om hun emoties te laten gaan."

Ook andere meisjes herkennen het magische gevoel waardoor ze gaan gillen, zoals de 16-jarige Iris, een grote Justin Bieber fan. "Iedereen om me heen was al aan het gillen, want hij kon ieder moment op het podium voor mijn neus staan. Toen het aftellen van tien naar nul begon, kon ik mezelf ook niet meer beheersen. De emoties, de adrenaline en het geluk die dan door je heen gaan zijn niet te beschrijven. Het is een gevoel dat je niet onder controle kan houden, hoe graag je dat ook wil. Je kunt niet meer stoppen van het schreeuwen. Toen hij opkwam werd het nog erger, zoveel emoties in één keer. De ervaring is fantastisch."

De 15-jarige Nikki houdt van de Nederlandse boyband Zomaer. "Op de dag van het concert kon ik wel tien meter in de lucht springen, zo opgewonden was ik. De opwinding van de andere fans was ook te horen in de zaal, want er klonk een oorverdovend gegil. Misschien ben ik verliefd op jou, zong Thomas terwijl hij mij aanwees. Zijn hartveroverende ogen keken me recht aan, het was zo intens, ik kon het niet aan. Er ontsnapte een kreetje uit mijn keel. Het optreden was écht geweldig."

Anderen gillen óók
Niet alleen dat magische gevoel zorgt ervoor dat je gaat gillen, je wordt misschien ook wel een beetje opgehitst door andere meiden in het publiek die het op 'n gillen zetten. Volgens Patrick van Veen, bioloog bij Ape Management, vormt het onderdeel van een concurrentiestrijd tussen meiden. In een interview zegt hij: “Veel meiden willen dezelfde jongens en fokken elkaar op waardoor een massahysterie ontstaat. Ieder meisje probeert op te vallen om in de smaak te vallen bij de jongens."

Ik kan dat wel begrijpen. Als ik iets leuks zie over Nielson, begin ik wel altijd breed te grijnzen, maar hysterisch gillen doe ik niet in mijn slaapkamer. En veel meisjes hebben een crush op zo'n zwoel kijkende zanger, dus proberen ze zo zijn aandacht te trekken. Verder versterkt het gegil het groepsgevoel, want door samen te schreeuwen ben je net één eenheid. 

Conclusie

We zullen in ieder geval nog wel even blijven gillen. Maar we zijn ook nog maar tieners, met veel verlangens en emoties, een drang om de wereld te ontdekken en het belangrijkste: een ongeëvenaarde liefde voor muziek. En dat willen we nu eenmaal graag laten merken, door te gillen tijdens concerten. 

En na een poosje krijgen we waarschijnlijk wel last van onze kelen, door al dat gegil. Dan kunnen we met grote ogen en een open, sprakeloze mond naar onze idolen kijken. Is Justin Bieber ook weer tevreden.