Het gaat goed met de acteercarrière van Bilal
Wahib (17). Na veel kleine rollen in films en series heeft hij nu een grote rol in de Nederlandse comedy Fissa. Dat hij voor de camera wil staan, staat vast. "Het geeft een enorme kick."
Door 7Days/Menno Woudt
Het was een zomer om nooit te vergeten. Vorig jaar stond Bilal dertig dagen op de set van Fissa. "Als Yous mocht ik helemaal losgaan", vertelt hij. "Die rol ligt vrij dicht bij mijzelf. Oké, ik drink niet, maar ik rook wel, houd zeker van een feestje, van meisjes hosselen en ik ben ook altijd blij en druk. Drugs dealen zoals Yous, doe ik niet. Maar op school deal ik soms wel in antwoorden van toetsen. Yous is eigenlijk een uitvergrote versie van mij."
De film gaat over een uit de hand gelopen feestje. Dat waren de opnames soms zelf ook. "De feestscènes hebben we in vijf dagen opgenomen", vervolgt de acteur. "We deden eigenlijk maar wat. Dat was awesome! Regisseur Bobby Boermans riep af en toe wat we moesten doen. ‘Zoen haar!’ bijvoorbeeld. Of: ‘Sla op haar kont!’ Op een gegeven moment riep hij: ‘Bilal, doe je broek uit! En je onderbroek!’ Dat deed ik. Tja, waarom niet? Die scène heeft de film niet gehaald, helaas. Anders was-ie geen 12+ geweest, denk ik."
Figuranten
In de spotlights staan, daar houdt Bilal wel van. "Ik heb op mijn elfde al meegedaan aan programma’s als Karaoke Kids en Puberruil", vertelt hij. "De directrice van mijn school had mij voor dat laatste programma opgegeven. Dat ik met een jongen uit Ameland moest ruilen van gezin, dat was bijzaak: ik kreeg vooral een kick van voor de camera staan."
Al snel ontdekte Bilal wat hij echt wilde: acteren. "Op mijn twaalfde heb ik gefigureerd bij Spangas. Daar viel ik al vrij snel op. Al die figuranten zitten maar wat stil en verlegen te wachten, ze praten niet eens met elkaar. Nou, ik niet. Ik wil er gewoon een fissa van maken. Ik maakte een praatje met de cameraman, met de regisseur, met de acteurs."
Na aanmelding bij een castingbureau speelde hij al in meerdere films en series, waaronder A’dam & E.V.A, Mimoun en De Vloer op Jr. "Je moet als jonge acteur opvallen, dan red je het wel."
Altijd blij
Het acteren ging steeds beter, maar op school presteerde Bilal minder goed. "Ik zat in het begin op een vrije middelbare school", vertelt hij. "Dat was iets te vrij voor mij. Uiteindelijk ben ik naar een andere school gegaan, en van het vwo naar vmbo-tl. Dat paste beter bij mij. Ik moet het misschien niet van mijn brein hebben." Dat hij niet zo veel met school heeft, komt ook door zijn ADHD. "Ik wist altijd al wel dat ik anders was dan anderen. Ik was altijd blij, nooit moe, soms wat irritant.
Op mijn huidige school wordt daar goed mee omgegaan. Meer jongens uit mijn klas hebben ADHD maar dan in een agressieve vorm. Ik heb het juist in een heel blije vorm. Docenten kunnen door mijn brede glimlach niet boos op mij worden. Dat ik ritalin slik helpt wel, maar ik zal nooit een perfecte leerling worden. Daarvoor vind ik het leven buiten school veel te interessant."
Typecasting
Af en toe mist Bilal een paar weken school omdat hij druk is met opnames. "Ik ben gelukkig goede vrienden met de leerplichtambtenaar", vertelt hij. "Het is bovendien niet zo dat ik niks doe, ik zit niet buiten te blowen of zo. Ik werk aan mijn carrière!"
Vaak krijgt hij de rol van typisch Marokkaanse jongen aangeboden. "Dat is wel logisch gezien mijn afkomst: allebei mijn ouders zijn Marokkaans. Het is altijd typecasting. Voor een Nederlandse jongen casten ze Piet en voor een Surinaamse jongen Seraino. Zo is het nou eenmaal."
Dat hij in de film Fissa te maken krijgt met een racistische rector die hem uitscheldt voor ‘geitenneuker’, daar kan de acteur alleen maar om lachen. "Je moet vooral jezelf niet te serieus nemen. Mijn vrienden roepen ook 'Hé zwarte aap!' naar mij." Toch hoopt Bilal dat hij later ook een keer níet getypecast wordt. "Het mooie van acteren is dat je je verplaatst in een ander persoon. Dat is wat ik altijd wil doen. Dus als ik ooit geloofwaardig een Chinese jongen kan spelen, dan ben ik heel gelukkig."
