Als je voor je vertrek nadenkt over je uitwisselingsproject heb je vaak een ideaalplaatje in je hoofd. Gezellig pratend met je gastgezin, lachend met je nieuwe vrienden bij Tim Hortons, een beetje huiswerk maken en elke dag nieuwe plekken ontdekken...

Anouk (16) vertrekt voor een jaar naar Digby, een piepklein dorpje in Canada, waar ze een jaar highschool gaat volgen. In haar blogs doet ze verslag van al haar Canadese avonturen, het verlangen naar broodjes kaas en sorry zeggen bij alles wat je doet.

Als je iets langer stilstaat bij dit ideale scenario komt je ratio heus wel om de hoek kijken, en bedenk je je dat het echt niet allemaal rozengeur en maneschijn gaat zijn. Dat is het ook niet. Het is veel meer dan dat.

Voor vertrek heb ik alles wat over uitwisselingsstudenten op het internet te vinden is gelezen en dat had ik net zo goed niet kunnen doen, want het is compleet anders dan iedereen je vertelt. Hoewel het heel leuk is om al die verhalen te lezen, bereidt het je niet voor op wat gaat komen. Liegen die duizenden mensen die me voor gingen dan allemaal? Nee. Ben ik een geval apart? Zou kunnen. Ik denk vooral dat een uitwisseling of buitenlandreis voor iedereen anders is en dat je je er, hoe graag je het ook wilt, niet honderd procent op kunt voorbereiden.

BFF's

Het feit dat het zo anders is dan verwacht kan je behoorlijk onzeker maken. Toen ik na een paar dagen nog geen nieuwe BFF's had gevonden, dacht ik echt wel even dat het allemaal fout ging, dat ik ze ook nooit ging vinden en dat ik gewoon in Nederland had moeten blijven. Toen ik echter goed ging nadenken over de situatie bedacht ik me dat je in Nederland, of waar dan ook, ook niet zomaar binnen een paar dagen je soulmates hebt gevonden. Zoiets heeft nou eenmaal tijd nodig. Ergens in m'n achterhoofd wist ik dat natuurlijk wel, maar op het moment zelf vergeet je dat soort dingen vaak. Aan de andere kant verwachtte ik dan weer dat het heel moeilijk zou zijn om je aan te passen aan de gebruiken binnen een ander gezin, maar dat gaat verbazingwekkend soepel.

Tot nu toe is mijn uitwisselingsproject dus zeker een succes, maar wel anders dan verwacht. Sommige dingen gaan moeilijker, andere zijn alsof ze altijd zo geweest zijn. Je kunt je er nog zo goed op voorbereiden, uiteindelijk moet je die controle loslaten en het gewoon laten gebeuren. Het gaat niet beter dan verwacht, het gaat niet slechter dan verwacht, maar het gaat zeker wel anders dan verwacht. En dat is prima.