Niks geen stokpoppetjes en papier-maché: toen ik in de kleuterklas zat, wilde ik als een ware Da Vinci de menselijke anatomie bestuderen. In groep 4 wilde ik tekenen zoals Édouard Manet en Grant Wood. Met de stripfiguren in mijn rekenschrift probeerde ik Andy Warhol na te doen.

Op mijn negende riep mijn omgeving dat ik naar de kunstacademie moest gaan. En ik schreeuwde vrolijk mee. Maar inmiddels is van mijn kunstzinnige ambitie weinig meer over.

In groep acht koos ik de meest culturele en creatieve middelbare school in de omgeving. Het enige wat ik wilde, was creatief zijn. Tekenen, schilderen, schrijven en fantaseren.

Alleen in je eigen tijd

Op die middelbare school werd ik echter al snel verzocht om wakker te worden uit mijn kunstzinnige droom. Creatief zijn doe je maar in je eigen tijd. Alhoewel ik het eerste anderhalf jaar nog een vrijzinnige Michelangelo kon spelen, ging het daarna bergafwaarts. De steevaste tienen veranderden in negens - oh nee! -, daarna achten, zevens... Op dit moment sta ik een vijf voor kunst.

In de derde klas begon de hel met perspectieftekenen en ander technisch gerommel. In plaats van creatief te mogen zijn, krijg je een opdracht voor je neus geschoven waar je het maar mee moet doen. Punten scoor je door zo goed mogelijk de opdracht te volgen, in plaats van je eigen gang te gaan. Met klodders verf smijten en roepen dat je Jackson Pollock bent, levert geen applausje meer op, maar een gele kaart.

Toch maar rechten

In de tijd op de middelbare school is mijn liefhebberij voor kunst (maken) dan ook minder geworden. De kunstacademie is in ieder geval geen optie meer. Ik kan natuurlijk niet met alle zekerheid zeggen dat het de schuld is van het schoolvak kunst, maar het heeft me in ieder geval gedemotiveerd. Tekenen doe ik steeds minder en de dingen die ik maak, zijn steeds minder speciaal. Dan toch maar rechten studeren.

"De bedoeling van kunst is het stof van het dagelijks leven van onze ziel vegen," zei Picasso ooit. En daar heeft hij volgens mij gelijk in. Kunst was voor mij even alle wiskundesommetjes en Franse woordjes in een denkbeeldige prullenbak mikken, en puur genieten. Het enige vak waar je compleet je eigen gang kon gaan, het vak dat je dag weer goed kon maken. Ook een van de weinige vakken waarop je niet wordt afgerekend op hoe goed je informatie in je hoofd hebt gestampt.

Schoolvak 'kunstig kunst'

Daarom pleit ik voor een vak 'kunstig kunst'. Geen stroeve opdrachten, maar de creatieve geest zijn gang laten gaan. Gooien met verf en kliederen met tekenmateriaal. Op die manier zal er meer talent boven komen drijven. Het is immers jammer als een potentiële Rembrandt z'n tijd moet besteden aan pottenbakken.