Ik hoor een vaag geluid, ergens in de verte. Het komt steeds dichterbij, totdat de priemende ogen van mijn moeder me ineens streng aanstaren.

"En nú is het welletjes. Als je niet binnen tien minuten je bed uit komt, dan zwaait er wat!"

Kreun. Vandaag is het zondag. Einde-Van-De-Vakantie-Zondag. Eén van de ergste dagen van het jaar.

14:17 uur, vertellen de neonletters van de wekkerradio me. Fuck. Ik had me nog wel voorgenomen om zo veel te doen vandaag.

Deze hele vakantie eigenlijk, maar die planning is op de één of andere manier een ietsepietsie klein beetje door de war geraakt. Daardoor verschoof het werk van maandag naar dinsdag, van dinsdag naar woensdag, donderdag, vrijdag… En nu ineens is het zondag!? Heel curieus.

Maar de laatste vakantiedag is nog niet voorbij. Ik heb nog heel wat uurtjes om dat kleine planningsfoutje recht te trekken en mijn hele to-do-lijstje vandaag af te werken.

(…)

Oké, bij nader inzien blijkt dat lijstje een heuse lijst te zijn, omdat ik blijkbaar bedacht had al(!) mijn achterstallige huiswerk in te halen in de vakantie. Goh, ik sta soms versteld van mijn eigen ingevingen.

Maar voordat ik kan beginnen, overtuigt één blik in de spiegel  me van het feit dat ik de maatschappij zo niet onder ogen kan komen. Douchen.

(…)

62.3 liter warm water, drie keer shampoo en een crèmespoeling, twee eieren en de krant van gisteren later, zet ik mijn computer aan. Essay maatschappijleer. Dat vergt wat minder hersencapaciteit dan dat stomme differentieerhoofdstuk van wiskunde, en hé, ik mag toch wel even op gang komen?

Wat er dan gebeurt is bijna even onverklaarbaar als de plotselinge opkomst van de baard van onze hoofdredacteur Simon: als ik even later nietsvermoedend een casual blik werp op de tijd rechts onderin het scherm geeft die brutaal '16:36 uur’ aan. En dat terwijl ik alleen maar even Facebook checkte om te kijken of de foto’s van gisteravond er al op stonden! Status van maatschappijleerverslag: 0 van 500 woorden.

Misschien kan ik toch beter eerst mijn boek voor Duits gaan lezen. Die computer en ik zijn iets té goede vrienden. En dus plof ik op de bank met een stuk chocola en een kop thee, klaar om mezelf eens nuttig te maken. Totdat broerlief vijf minuten later mijn goede werkhouding komt verpesten door de tv aan te zetten met The Lion King (mijn lievelings!) erop. Ja, nu kan ik me toch niet meer concentreren, dus kan ik net zo goed wat quality time met mijn familie doorbrengen en meekijken.

(…)

De rest van de dag kan worden samengevat tot hele nuttige dingen doen die bij nader inzien minder nuttig zijn dan het Opper-Nuttige-Ding genaamd 'huiswerk inhalen'.

Om 21:00 uur besluit ik dat het mooi is geweest. Ik heb écht mijn best gedaan vandaag, ik zweer het. Kan ik er wat aan doen dat-'ie nu opeens al voorbij is. Voor ik naar bed ga moet ik nog één ding doen: een to do-lijst maken voor de komende week. Met achterstallig huiswerk en zo. Te beginnen met maatschappijleer en wiskunde. Starting: morgen.

Echt waar.