Al sinds de brugklas heb ik, ondanks mijn vermeende talenknobbel, een beetje een hekel aan de woordenlijsten van Frans, Duits en Engels.

Nee, wacht. Ik heb een hekel aan het leren van de woordjes, want het achteraf gebruiken van deze woorden vind ik dan weer erg plezierig. Als ze nuttig zijn, tenminste.

Maar dan vraag ik me eigenlijk ook af waarom middelbare scholieren van die idiote, nutteloze dingen moeten leren. Schets een situatie in Het Leven als je met bijvoorbeeld Franstaligen bent.

Ik vraag mij dan af wanneer je dan woorden gebruikt zoals la rafale (de rukwind), des vestiges (overblijfselen) of natuurlijk une tranche (een sneetje). Alleen in zinnen die zeer zelden voorkomen, zoals "Vandaag had ik last van une rafale, en toen zag ik des vestiges op de weg, en ik nam er une tranche van", zou het eventueel nog van pas kunnen komen.

Daarbij merk ik dat ik heel veel essentiële woorden mis, zoals koelkast, wodkafles, idioot, handschoenen en natuurlijk het zinnetje “Sorry, ik ben zodanig dronken dat ik niet meer weet waar mijn hotel is, kunt u mij helpen?". Waarom leren we die niet? Hoe moet ik anders die meerdaagse excursies im Ausland overleven?

Het lijkt wel alsof mijn docenten, niet alleen van Frans, maar ook van Duits en in mindere mate ook van Engels, mij expres dom willen houden met simpele en zeer zeldzame woordjes. Terwijl er toch echt essentiële dingen zijn in elke taal die wij niet behandeld krijgen.

Zo heb ik op school ook in geen enkele taal leren schelden. Wat toch heel erg handig als je langs een Duitse Autobahn staat, je mot hebt met een fors gezette Duitser omdat hij voordrong in de rij bij de benzinepompkassa, en je hem toch even op het hart wilt drukken dat hij beter maar dood neer kan vallen.

Dat zijn toch allerlei dingen die, volgens mij, erg goed van pas kunnen komen. Natuurlijk weet ik dat alle docenten denken dat wij hele brave, welgestelde burgers worden, maar dit soort woorden en zinnen zijn toch áltijd van groot belang.

Misschien een goed idee voor een nieuwe lesmethode, Wolters-Noordhoff? Dan durf ik misschien wél een keer naar Frankrijk of Duitsland op vakantie. Want met alleen “Wo ist die Kneipe?” red ik mij denk ik niet, hoor.