Kinderloosheid

“Meneer en mevrouw, hoe wilt u uw kind?” “We waren nog geen dertig toen mijn man en ik besloten geen kinderen te nemen. Want waarom zouden we een kind willen neerzetten op een aarde waar zoveel onverdraagzaamheid en armoede heerst?” Dit vertelt Machteld Meijer in een artikel in Libelle van 31 mei over echtparen die gelukkig zijn zonder kinderen. Voor veel mensen liggen de zaken echter anders. Zij willen dolgraag kinderen krijgen, maar vanwege verschillende oorzaken zijn zij niet in staat om op natuurlijke wijze een kind te verwekken. Gelukkig zijn er de afgelopen decennia verschillende alternatieven gekomen die tegemoetkomen aan de wens van een kinderloos echtpaar. Velen in de samenleving vinden dat de mens bij onnatuurlijke bevruchting een grens overschrijdt die niet overschreden mag worden, op basis van christelijke ethiek die gebaseerd is op de bijbel. Deze mening moet nodig worden herzien, want de alternatieven die de wetenschap biedt zorgen er juist voor dat heel veel echtparen gelukkig kunnen worden en waarom zou die ontwikkeling gestopt moeten worden? Een geschikte uitweg voor de groep mensen die geen kind kunnen krijgen is adoptie. Hierbij wordt al een eerder verwekt kind uit vaak een ontwikkelingslanden gehaald en in Nederland verder opgevoed. De reden waarom de moeders hun kinderen afstaan is dat ze eenvoudigweg niet in staat zijn hun gezin financieel te onderhouden of om een familieschandaal te voorkomen. Om te verhinderen dat het kind verwaarloosd wordt, staan deze moeders hun kind af. Veel westerse kinderloze echtparen kiezen voor adoptie: een kind wordt gered uit handen van een hulpeloze moeder en krijgt een goed leven in Nederland. Een obstakel bij adoptie is dat de pleegvader en -moeder geen enkele eigenschap van zichzelf kunnen doorgeven aan het nageslacht. Naar mijn mening is het juist heel erg humanitair en respectvol. Een andere keus die kinderloze echtparen kunnen maken is gebruik maken van de spermabank. In dat geval wordt door middel van spermadonatie op kunstmatige wijze donorsperma bij de vrouw ingebracht. In principe is dit alternatief geschikt, maar een groot nadeel van spermadonatie is dat de vrouw vruchtbaar moet zijn. Is zij dat niet, dan betekent dat het einde van het verhaal. Daarom maken vooral alleenstaande moeders gebruik van deze mogelijkheid en echtparen waarbij de man onvruchtbaar is. Alleenstaande vrouwen hebben bewust gekozen om geen vader aan het leven van het kind toe te voegen. Een even groot nadeel is dat kinderen door spermadonatie een erfelijke aandoening kunnen krijgen. Zo heeft een spermadonor in Den Bosch mogelijk een erfelijke ziekte (ADCA) doorgegeven aan achttien kinderen, zonder dat dit door middel van DNA onderzoek vast te stellen was. Toch is de optie voor spermadonatie aantrekkelijk, omdat de bevruchting nog enigszins natuurlijk lijkt door de wijze manier waarop de vrouw bevrucht wordt. Ik vind dat spermadonatie niet bepaalde morele grenzen overschrijdt en dat de keus van het kinderloos stel gerespecteerd en gewaardeerd moet worden. Zij hebben er natuurlijk nooit zelf voor gekozen om geen kinderen te kunnen krijgen, dus de huidige wetenschap kan dat compenseren. Waarom zou iemand willen verhinderen dat een man en een vrouw gelukkig worden door het kunstmatig verwekken van kinderen? Iemand die tegen kunstmatige bevruchting is, is in feite tegen deze vorm van wetenschappelijke vooruitgang, terwijl juist wetenschap de bron is van onze welvaart en culturele ontplooiing. Het is dus van belang dat deze ontwikkelingen op technologisch en wetenschappelijk gebied gestimuleerd moeten worden! Klonen is een mogelijkheid van voortplanting die pas over enkele jaren goed toegepast kan worden. Hoewel heel veel mensen bij klonen direct denken aan gruwelpraktijken met legers van gekloonde soldaten, zouden zij de voordelen beter moeten zien. Voor kinderloze echtparen is het een heel grote klap dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Daarom is het begrijpelijk dat zij veel ellende moeten doorstaan, want alles wat ze willen is een kindje en dat kan nu net niét. Er is toch niets op tegen om deze mensen de kans te geven eindelijk een kind te krijgen? Het voordeel boven adoptie nog is dat het kind rechtstreeks afstamt van de ouders. Daarnaast kan klonen ook (dodelijke) erfelijke ziektes vermijden, doordat men het DNA van de kloon verandert. Niettemin wordt er vanuit verschillende hoeken gesuggereerd dat ‘het unieke van de mens’ verloren gaat door het klonen. Deze mensen realiseren zich niet dat de opvoeding de belangrijkste rol speelt bij de ontwikkeling van het kind, en dat de genetische schepping in mindere mate een rol speelt. Als men in staat is het klonen honderd procent onder controle te hebben, dan kunnen veel kinderloze mensen gelukkig worden. In een maatschappij die abortus, euthanasie en reageerbuisbaby’s tolereert, zou klonen dus prima passen! Een laatste optie is reageerbuisbevruchting. Deze mogelijkheid staat toch iets dichter bij de mensen. De handeling die bij deze bevruchting verricht wordt is dat een sterk zaadje van de man bij een eitje van de vrouw wordt gedaan in een reageerbuis. Daarna wordt het resultaat bij de vrouw ingebracht, en vervolgens is de vrouw zwanger. Dus wezenlijk wordt de bevruchting op natuurlijke wijze bevorderd. Op zich is de manier van zwanger raken dus erg aantrekkelijk, omdat er slechts een extra hulpmiddel gebruikt wordt. Het is alleen jammer dat de bevruchting lang niet altijd slaagt. De onderneming is op zichzelf al riskant en vaak is het zaad te zwak. Bovendien wordt het na drie pogingen niet meer vergoed door de verzekering, terwijl het per keer een kapitaal kost. Gelukkig wordt dit aantal binnenkort verhoogd naar tien. Wat veel mensen daarom eerst proberen is reageerbuisbevruchting en bij tegenvallend resultaat gaat men over op adoptie. Er komt veel protest tegen onnatuurlijke bevruchting van aanhangers van de christelijke ethiek. Volgens traditionele gedachte moet een echtpaar zich erbij neerleggen als de man of vrouw onvruchtbaar is. Volgens de bijbel is het namelijk voorbestemd en God wordt beschouwd als de enige schepper, niet de mens! Deze visie is natuurlijk al zeer lange tijd achterhaald en ouderwets. Wat heeft een boekwerk dat duizenden jaren geleden geschreven is nog toe te voegen aan de wetenschap van de éénentwintigste eeuw? De grenzen voor zwangerschap zijn in honderden jaren veel verder verlegd dan sommigen nog menen. Daarom is het zeer belangrijk dat kinderloze echtparen altijd de mogelijkheid moeten hebben om toch kinderen te krijgen. Zij mogen zelf de beste optie kiezen, want het is al ellendig genoeg dat zij zich niet op natuurlijke wijze kunnen voortplanten! De mogelijkheden voor kinderloze echtparen om kinderen te krijgen lopen erg uiteen, niettemin zijn ze allemaal zeer goed te realiseren. Adoptie is de meest menslievende optie, maar het kind stamt niet direct af van de ouders. Ook spermadonatie en reageerbuisbevruchting zijn populaire alternatieven. Klonen is meer een toekomstverhaal, maar is veelbelovend en heeft veel voordelen. Extra voordeel is dat een kloon een rechtstreekse afstammeling is van de ouders. Tegenstanders van kunstmatige voortplanting hebben achterhaalde en ouderwetse argumenten en zijn in feite tegen vooruitgang op zich. Nee, het is al betreurenswaardig genoeg voor kinderloze echtparen dat zij niet op gewenste manier een kind kunnen krijgen. Daarom is er niets op tegen om hen alle mogelijkheden te geven om toch blij te zijn met een kindje, want dat is toch waar zij minimaal recht op hebben!