Onvoldoendes maken je dik
Onopgemerkt schuift de leraar het toetsblaadje op je tafel. Met ogen neergeslagen, alsof hij het zelf gemaakt heeft en zich schaamt. ‘Spijtig’, zegt hij. ‘Niet te pessimistisch’, raden mijn ouders aan. Zeg maar ronduit klote, spreekt mijn hart.
Een onvoldoende krijgen is nooit leuk. Je hebt mensen die er stoer over doen, of juist bescheiden zijn over een negen. Mensen die het te bestuderen boek één keer vluchtig doorlezen, en mensen die een ijzeren discipline hebben en avond na avond huiswerk te maken. Nerds en luiwammesen, iedereen vindt een eigen manier om school door te komen.
Leren als een malle
Maar wat als je bij de middenmoot hoort? Als je wel redelijk je best doet, maar ook nog een leven hebt? Beetje sport, beetje socializen, beetje hobby’s. Moet je dan alles afzeggen en van de hel die school heet je volledige leven in beslag laten nemen? Met de gedachte dat het nooit kwaad kan, leg ik mezelf een regime op van leren als een malle tot de wiskundetoets voorbij is. Ik oefen sommen tot mijn hoofd ervan tolt en mijn vingers kraken, met als enige afleiding de WC. En eten. Flink eten.
Mijn moeder brengt me extra vitamientjes in de vorm van een appel met kaneel en suiker om me fysiek te ondersteunen in het harde leven van formules en grafieken. Om me te motiveren belooft ze me een euro per punt die ik haal, de lieverd.
Thee en teveel chips
Na de toets kruipt de tijd voorbij, maar dankzij een fanatieke leraar is het lot snel bezegeld. Na dagen hard werken, kopjes thee en teveel chips, brengt hij me slecht nieuws.
Het zou het moment zijn van tromgeroffel, van mijn welverdiende acht of negen met een sticker zoals op de basisschool. Maar het geroffel bleef uit, er was geen staande ovatie of een paardensticker.
Dik
Ik ben niet rijk van de toets geworden. Wel chagrijnig. Vier hele euro’s was mijn prestatie waard. Slechts vier. Om mezelf op te vrolijken at ik zeven stukjes Toblerone, een kwart chocoladeletter en een toffee, weggespoeld met verse kopjes thee en nieuwe sommen. Op naar de volgende toets, dan maar. Shit. Van onvoldoendes word ik dik.
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
C.
C.
haha, cool geschreven!!
maar t is wel waar.
ik ga mezelf ook altijd volweten als ik onvoldoendes heb gehaald, en leven is iets dat leuk hoort te zijn, en dat niet bestuurd dient te worden door maffe mensen die ''leraren'' worden genoemd.
daar kies je immers niet zelf voor, om naar school te gaan, het is verplicht, dus om er het beste van te maken maar lekker keten in de klas, en een beetje snoepen of een keertje een weekend huiswerk skippen mag van mij dan wel:P
13 jaar geleden
AntwoordenT.
T.
En of dit waar is! In de 1e had ik heel veel onvoldoendes, en geloof het of niet, ik ben 15 kilo aangekomen! Gelukkig was ik wel overgegaan, en zelfs nog met 7's. Ik vergeet het echt nooit meer.
1 cola, 2 chocoladerepen, patat, en dat allemaal voor een toets van wiskunde. Toen ik op vakantie naar Turkije ging, naar mijn familie toe, kon niemand geloven dat ik het was.
Ik was altijd de dunste geweest, en nu ineens de dikste.
13 jaar geleden
AntwoordenO.
O.
Dit is echt waar. Ik krijg die vreetbuien niet nadat ik een onvoldoende heb gehaald, maar voor de toets zelf. Ik stress dan heel erg en het eten dient dan als een soort kalmerings- en doorzettingsvermogenstimulerend middel. Ik kom echt altijd aan. Dan breekt de zomervakantie aan, en ja hoor, 8 kilo erbij! Terwijl ik, als ik relax, in de zomervakantie bijvoorbeeld, al gelijk afval.
Het is echt geen gezicht om met 75 kg rond te lopen....
12 jaar geleden
AntwoordenS.
S.
Dat heb ik ook!!! Zo erg hea, in twee maanden 5 kilo... :s
Onvoldoendes zijn echt terrible, maar ik moet en zal over gaan dit jaar!!
Yes we can!! :D
12 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Als ik zo veel zou eten bij elke onvoldoende, dan zou ik nu moddervet zijn.
12 jaar geleden
Antwoorden